Ο αναγκαστικός περιορισμός και όλα τα άλλα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης για μείωση του κινδύνου διάδοσης του κορονοϊού ήταν φυσικό να επηρεάσουν σε κάποιο βαθμό την ψυχική διάθεση, την αύξηση του στρες και του άγχους.

Η πιο πάνω διαπίστωση δεν είναι αποτέλεσμα εξειδικευμένης έρευνας, αλλά  είναι οι πρώτες παρατηρήσεις που έγιναν από την Κλινική μας πράξη. Λόγω των πιο πάνω καταστάσεων διαπιστώνεται υπερβολική κατανάλωση φαγητού, βουλιμίας, αλλά υπάρχουν και καταστάσεις νευρικής ανορεξίας.

Η καραντίνα δημιούργησε προσιτές συνθήκες για ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών. Ας μη ξεχνούμε πως το πρώτο μέλημα πολλών κατοίκων ήταν να αδειάσουν τα σουπερμάρκετ και η αποθήκευση τροφίμων στο σπίτι δημιουργεί εύκολη και χωρίς ελέγχους πρόσβαση στην τροφή. Και αν κρίνουμε τι είναι αυτό που συνήθως αποθηκεύεται πιο εύκολα και διατηρείται είναι τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες.

Αυτό αφορά μια ομάδα των ατόμων που παρουσιάζουν βουλιμία.

Από την άλλη ο κοινωνικός περιορισμός εξυπηρετεί πάρα πολύ και την άλλη ομάδα των ανορεκτικών, οι οποίοι με το πρόσχημα του εγκλεισμού, της δυσκολίας εξόδου και εξασφάλισης τροφής, ή και του φόβου πιθανής μόλυνσης από τον ιό, με πιο εύκολο τρόπο στερούνται τροφής, ή δικαιολογούν την συμπεριφορά τους.

Επειδή οι διατροφικές διαταραχές ποικίλουν δεν μπορεί να γίνουν εύκολα κατανοητές από το άμεσο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, είναι αναγκαίο η οικογένεια να γνωρίζει τις καταστάσεις αυτές, να παρακολουθεί τα ευάλωτα μέλη της για λήψη έγκαιρων μέτρων.

Νευρική βουλιμία.

Τα άτομα με νευρική βουλιμία καταναλώνουν πολύ συχνά μεγάλες ποσότητες ή είδη τροφής και αργότερα υποβάλλουν τον εαυτό τους σε εντατικές δίαιτες, εμετούς, νηστείες, λήψη διουρητικών, καθαρτικών και άλλα. Επίσης  μπορούν να καταφύγουν σε υπερβολική άσκηση.

Νευρική ανορεξία.

Τα άτομα με νευρική ανορεξία περιορίζουν ή αποφεύγουν την λήψη φαγητού. Με τον παραμικρό φόβο για αύξηση βάρους υποβάλλονται σε αναγκαστικό εμετό. Συχνά οδηγούνται σε γενική αδυναμία με κίνδυνο της ζωής τους.

Οι συνθήκες της απομόνωσης λόγω κορονοϊού είναι βοηθητικές για όλα τα άτομα που έχουν τέτοιου είδους συμπεριφορά διότι και υπό κανονικές συνθήκες οι ίδιοι ασχολούνται με την πάθηση τους με πλήρη μυστικότητα και τώρα η έλλειψη οικογενειακού και κοινωνικού ελέγχου τους δίνει πολύ πιο απρόσκοπτα « να … φροντίζουν τον εαυτό τους».

Το δεύτερο σημείο που χρειάζεται τα άτομα του άμεσου περιβάλλοντος να γνωρίζουν είναι ο χαρακτήρας της πάθησης και η κατανόηση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διατροφικές διαταραχές. Είναι μια πάθηση, που όποιος την έχει με ψυχαναγκαστικό τρόπο την ενισχύει συνέχεια και την ίδια στιγμή νοιώθει δυστυχία για αυτό που κάνει και για αυτό που υποφέρει.

Είναι για αυτό που οποιαδήποτε παρέμβαση πρέπει να είναι προσεκτική, καλά επεξεργασμένη και αν το άτομο συμμετέχει σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα να είναι σε πλήρη συνεννόηση και συντονισμό με τους θεραπευτές του.

Ένα από τα βασικά θέματα, που συχνά οδηγούν σε συγκρούσεις και δεν είναι βοηθητικές προς την θεραπεία είναι η συντήρηση τροφών στο σπίτι- στο ψυγείο, με τρόπο που από την μια να ικανοποιηθεί τις ανάγκες του θεραπευόμενου και από την άλλη να προσφέρει την δυνατότητα του ελέγχου και να αποτρέπει την πιθανή κατάχρηση.

Επίσης σημαντικό είναι η παρακολούθηση της καθημερινής ζωής και δράσης του ατόμου που έχει τέτοια διαταραχή, με τρόπο που να μην παραβιάζει τα όρια της ελευθερίας του και της ανεξάρτητης του πορείας.

Τηλεψυχιατρική

Με την χρησιμοποίηση της τηλεψυχιατρικής, που εντάθηκε κατά την διάρκεια της καραντίνας είχαμε την ευκαιρία, χωρίς το άτομο να υποχρεώνεται να φύγει από το σπίτι του και να επισκέπτεται το Ιατρείο- κάτι που αποφεύγουν τα άτομα αυτά- και να γίνονται παρεμβάσεις με πιο εύκολο τρόπο.

Φυσικά το θεραπευτικό πρόγραμμα για διατροφικές διαταραχές περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία, ιατρική περίθαλψη και παρακολούθηση, διατροφικές συμβουλές, φαρμακευτική αγωγή ή συνδυασμό αυτών των προσεγγίσεων.

Οι στόχοι περιλαμβάνουν την αποκατάσταση της επαρκούς διατροφής, την αύξηση του βάρους σε ένα υγιές επίπεδο, τη μείωση της υπερβολικής άσκησης και τη διακοπή της υπερβολικής συμπεριφοράς κατανάλωσης ή στέρησης τροφής.

Η βοήθεια και η υποστήριξη, ειδικά στις συνθήκες του φόβου διάδοσης της μόλυνσης του κορονοϊού, όπου το άγχος και η κατάθλιψη βοηθούν στην υποτροπή της πάθησης,  από τα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι απόλυτα αναγκαία.

Είναι γνωστό πως τα άτομα αυτά με διατροφικές διαταραχές αγωνίζονται να ξεφύγουν από τις παθολογικές αυτές συνήθειες, απλά πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι τρόποι προσφοράς της αναγκαίας υποστήριξης και να είναι με τρόπο που να είναι έτοιμα και τα ίδια τα άτομα να την δεχτούν  για να έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα.