Οι αυτοκτονίες στις νεαρές ηλικίες εξακολουθούν να αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, χιλιάδες έφηβοι αυτοκτονούν. Η αυτοκτονία είναι η τρίτη κυριότερη αιτία θανάτου στις ηλικίες 15-24 ετών, και η έκτη κύρια αιτία θανάτου στις ηλικίες 5-14 ετών.

Οι έφηβοι ενίοτε βιώνουν έντονα συναισθήματα άγχους, σύγχυσης, έλλειψης αυτοπεποίθησης και έχουν διάφορους φόβους καθώς μεγαλώνουν. Για κάποιους εφήβους, η αυτοκτονία μπορεί να φαίνεται σαν μια λύση για το άγχος και για τα προβλήματα που τους βασανίζουν. Η κατάθλιψη και ο αυτοκτονικός ιδεασμός  είναι ψυχικές διαταραχές που μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία. Αρχικά οι γονείς πρέπει να αναγνωρίσουν έγκαιρα και να δεχθούν ότι το παιδί ή έφηβος υποφέρει, έτσι ώστε να συμβάλουν ουσιαστικά στο γίνει η σωστή  διάγνωση και να σχεδιαστεί η κατάλληλη θεραπεία. Όταν οι γονείς δεν είναι βέβαιοι εάν το παιδί τους πράγματι αντιμετωπίζει κάποια σοβαρή δυσκολία, η ψυχιατρική εκτίμηση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη.

Κάποια στοιχεία που οι γονείς είναι δυνατό να παρατηρήσουν σε ένα  έφηβο που πιθανό να σκέφτεται να κάνει κακό στον εαυτό του είναι: αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες ή στον  ύπνο, απόσυρση από τους φίλους, την οικογένεια, και τις συνήθεις δραστηριότητες, αντιδραστική συμπεριφορά ή εκρήξεις θυμού, χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, παραμέληση της προσωπικής εμφάνισης, σημαντική αλλαγή προσωπικότητας, μόνιμη πλήξη, δυσκολία στη συγκέντρωση της προσοχής, ακόμα και πτώση της σχολικής επίδοσης, συχνές αναφορές για σωματικά ενοχλήματα, όπως στομαχόπονους, πονοκεφάλους, εύκολη κόπωση κ.λπ., απώλεια ενδιαφέροντος για  δραστηριότητες που στο παρελθόν ήταν ευχάριστες.

Ένας έφηβος ο οποίος σχεδιάζει να αυτοκτονήσει μπορεί επίσης να παραπονιέται ότι είναι κακός άνθρωπος,  να κάνει δηλώσεις όπως: «εγώ δεν θα είμαι πρόβλημα για πολύ ακόμα, είμαι ένα τίποτα, είμαι άχρηστος» και να πετάει σημαντικά αντικείμενα. Μπορεί  να γίνει ξαφνικά χαρούμενος μετά από μια περίοδο θλίψης ή να παρουσιάζει συμπτώματα ψύχωσης (ψευδαισθήσεις ή περίεργες σκέψεις). Αν ένα παιδί ή έφηβος αναφέρει ότι θέλει να αυτοκτονήσει, το περιβάλλον του, πρέπει να το  λάβει πολύ σοβαρά υπόψη και να ζητήσει αμέσως βοήθεια από εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Έτσι με τον κατάλληλο θεραπευτικό σχεδιασμό, παρέμβαση και υποστήριξη προς την οικογένεια και τον έφηβο η συμπτωματολογία υποχωρεί και ο έφηβος συνεχίζει υγιής την πορεία του προς την ενηλικίωση.