Η έναρξη της Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) συχνά τοποθετείται στην ηλικία των 3-5 χρονών. Συνήθως όμως, αναγνωρίζεται από την οικογένεια ως πρόβλημα, όταν το παιδί βρεθεί σε οργανωμένες καταστάσεις, που απαιτούν ψηλό βαθμό αυτοελέγχου όπως στην προδημοτική ή στα πρώτα χρόνια της φοίτησης στο δημοτικό σχολείο.

Το παιδί με ΔΕΠΥ είναι ιδιαίτερα δραστήριο, είναι ανοργάνωτο, χάνει πράγματα. Δεν μπορεί να μείνει καθιστό για πολλή ώρα, τρέχει, χοροπηδάει, μεταπηδά από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Είναι πολύ ομιλητικό, κάνει περισσότερη φασαρία συγκριτικά με παιδιά της ηλικίας του, είναι ανυπόμονο και απαιτητικό. Μπορεί να είναι παρορμητικό, να μπλέκεται σε επικίνδυνες καταστάσεις, να χρειάζεται αυξημένη επίβλεψη και κάποιες φορές δείχνει σαν να μη σκέφτεται προτού κάνει κάτι. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και να κάνει δραστηριότητες που απαιτούν προσήλωση, με αποτέλεσμα να έχει δυσκολίες στη μάθηση.

Συνήθως κάποια από τα υπερκινητικά παιδιά/έφηβοι παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα όπως: αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά, άγχος, συναισθηματικές δυσκολίες, προβλήματα στις κοινωνικές δεξιότητες, σχολική αποτυχία, μαθησιακές δυσκολίες και είναι πιθανό να διακόψουν τη φοίτηση.

Για την αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ στην Κλινική Βερεσιέ εφαρμόζεται ένα πλήρες και εξατομικευμένο πρόγραμμα που στοχεύει στην πολύπλευρη διαχείριση των δυσκολιών. Περιλαμβάνει συνδυασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων, που δρουν από κοινού υποστηρίζοντας η μια την άλλη όπως ψυχοεκπαίδευση γονέων και παιδιών, θεραπεία συμπεριφοράς, φαρμακευτική αντιμετώπιση, παρεμβάσεις αποκατάστασης των δυσκολιών στο σχολείο, οικογενειακή ή/και ατομική ψυχοθεραπεία.