Η ψυχογενής ανορεξία ανήκει στις διατροφικές διαταραχές. Το άτομο με ψυχογενή ανορεξία εμφανίζει μια υπερβολική ανησυχία για το βάρος του ακόμα και όταν αυτό είναι κάτω από το κανονικό, και το άτομο επιδιώκει με κάθε τρόπο να αδυνατίσει.
Απο έρευνες που έχουν γίνει αποδεικνύεται ότι η ανορεξία εμφανίζεται σε μεγάλο ποσοστό στα κορίτσια μεταξύ 12- 17 ετών ή σε νεαρές γυναίκες από 18- 24 χρονών. Στην περίπτωση των ανδρών η εμφάνιση της ανορεξίας είναι λιγότερο συχνή.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της ανορεξίας είναι:
- Το άτομο ασχολείται συνέχεια με την διατροφή
- Ακολούθει αυστηρή δίαιτα
- Ασκείται έντονα για να κάψει θερμίδες
- Μειώνει τις τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες και λίπη
- Υπερκαταναλώνει τροφές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, συνήθως τις βραδινές ώρες, και στην συνέχεια προκαλεί εμετό λόγω ενοχών και ανάγκης να διατηρηθεί το βάρος του
- Διατηρεί χαμηλό βάρος με την αποφυγή γευμάτων ακόμα και σε κάποιες περιπτώσεις το πέταμα του φαγητού κρυφά
- Φόβος και ανησυχία για το βάρος του και όταν φάει αισθάνεται ενοχές
- Καταθλιπτική διάθεση
- Εμφανίζει μειωμένο σεξουαλικό ενδιαφέρον
- Οι διατροφικές συνήθειες του ατόμου είναι ιδιόρυθμες
|
- Το άτομο δεν έχει μια ρεαλιστική εικόνα για το σώμα του και θεωρεί ότι είναι παχύ ή κάποιο μέρος του σώματός του όπως τα πόδια είναι χοντρό
- Αμηνόρροια στις γυναίκες
- Γαστρεντερικά- πεπτικά προβλήματα
- Καρδιακά προβλήματα
- Κόπωση και μυϊκή αδυναμία και παγωμένα άκρα
- Ζαλάδες, Λιποθυμίες, αφυδάτωση
- Ξηρό και κίτρινο δέρμα, εύθραστα μαλλία ή έντονη τριχόπτωση
- Αυπνία
- Οστεοπόρωση
- Κατεστραμμένη οδοντοστοιχία
- Έντονη ανάγκη για ανεξερτησία και για έλεγχο του περιβάλλοντος και του εαυτού
- Οι διαπροσωπικές σχέσεις που αναπτύσσει δεν είναι υγιείς
- Απομονώνεται από το περιβάλλον και αποφεύγει κοινωνικές εκδηλώσεις
|
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει αναγνώριση του προβλήματος και η αναζήτηση για βοήθεια από το ίδιο το άτομο είναι σπάνια.
Η ψυχογενής ανορεξία στο Ιατρικό Κέντρο Βερεσιε θεραπεύεται με συνδιασμό φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας. Η φαρμακευτική αγωγή έχει ως στοχο την αντιμετώπιση των κλινικών συμπτωμάτων όπως είναι οι σωματικές επιπτώσεις της διαταραχής. Από την άλλη, η ψυχοθεραπεία στοχεύει στην αποκατάσταση του βάρους και των συμπεριφορών που σχετίζονται με την διατροφή και την αντιμετώπιση των συναισθηματικών και διαπροσωπικών προβλημάτων.
