Το σύνδρομο Tourette επίσης γνωστό ως σύνδρομο Gilles de la Tourette είναι μια νευροψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηριστικό της είναι τα τικ που εμφανίζονται από την παιδική ή και εφηβική ηλικία και μπορούν να συνδυάζονται με συμπεριφορικά θέματα όπως άγχος και ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά.

Η πορεία των συμπτωμάτων είναι χρόνια με περιόδους ύφεσης και εξάρσεων.

Τα τικ είναι ξαφνικές, ταχείες, επαναλαμβανόμενες, άσκοπες, άρρυθμες, στερεοτυπικές συσπάσεις κινητικών ή φωνητικών μυών.

Τα τικ μπορεί να εκδηλώνονται απλά (ανοιγοκλείσιμο ματιών, μορφασμοί προσώπου, καθάρισμα λαιμού, ρούφηγμα της μύτης κλπ) ή πολλαπλά όπως πηδήματα, άγγιγμα άλλων προσώπων ή πραγμάτων, κοπρολαλία (κοινωνικά απαράδεκτες λέξεις),ηχολαλία (επανάληψη ενός ήχου, μιας λέξης ή μιας φράσης που μόλις έχει ακουστεί) και παλιλαλία (επανάληψη της τελευταίας λέξης που το ίδιο το άτομο έχει πει).

Τα τίκ στο σύνδρομο Tourette εμφανίζονται πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν καθημερινά και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ενός χρόνου, και δεν οφείλονται στη λήψη φαρμάκων, ουσιών η σε κάποια υποκείμενη νευρολογική πάθηση.

Στην αιτιοπαθογένεση του συνδρόμου Tourette σημαντικό ρόλο έχουν γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες, η ακριβής αιτία όμως των τικ και του συνδρόμου είναι άγνωστη.

Συχνά δεν χρειάζεται θεραπεία όμως σε ορισμένες περιπτώσεις η φαρμακευτική αγωγή και η ολοκληρωμένη γνωσιακή Συμπεριφορική θεραπεία (CBT) που εφαρμόζεται στη Κλινική Βερεσιέ είναι αποτελεσματική.

Η θεραπεία των κινητικών και φωνητικών τικ του συνδρόμου Tourette εξαρτάται το κατά πόσο τα τικ επηρεάζουν τους ασθενείς και εάν έχουν κοινωνική ή συναισθηματική επίπτωση.

Η εκπαίδευση του περίγυρου μπορεί να αυξήσει την κατανόηση και να μειώσει το κοινωνικό στίγμα. Αυτό επιτυγχάνεται με την συμβολή των γιατρών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών.