Η Νευρική Βουλιμία (Bulimia Nervosa) είναι μια σοβαρή και σύνθετη διαταραχή πρόσληψης τροφής που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας, τα οποία ακολουθούνται από αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως πρόκληση εμετού, υπερβολική άσκηση ή κατάχρηση καθαρτικών. Η διαταραχή αυτή επηρεάζει κυρίως έφηβες και νεαρές ενήλικες γυναίκες και συνδέεται με σοβαρή ψυχολογική δυσφορία, σωματικές επιπλοκές και υψηλή συννοσηρότητα με διαταραχές διάθεσης όπως η κατάθλιψη και το άγχος.
Παρά τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές όπως ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή, ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών δεν επιτυγχάνει πλήρη ύφεση των συμπτωμάτων ή παρουσιάζει θεραπευτική αντίσταση. Αυτό έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη αναζήτηση για καινοτόμες θεραπείες νευροτροποποίησης, όπως η Επαναλαμβανόμενη Διακρανιακή Μαγνητική Διέγερση (rTMS) — μια μη επεμβατική μέθοδος διέγερσης του εγκεφάλου που προσφέρει νέα ελπίδα στην αντιμετώπιση της βουλιμίας.
Η Διακρανιακή Μαγνητική Διέγερση (rTMS) χρησιμοποιεί μαγνητικούς παλμούς για να διεγείρει συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον έλεγχο παρορμήσεων, τη διάθεση και τις συμπεριφορές διατροφής. Στο πλαίσιο της βουλιμίας, το κύριο σημείο στόχευσης είναι ο αριστερός ραχιαίος προμετωπιαίος φλοιός (DLPFC) – περιοχή που σχετίζεται με τη λήψη αποφάσεων, τη συναισθηματική ρύθμιση και την αναστολή παρορμητικών συμπεριφορών.
Η υψηλής συχνότητας διέγερση (10–20 Hz) στον DLPFC έχει φανεί ότι ενισχύει τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού, βελτιώνοντας τον γνωστικό έλεγχο απέναντι σε επιθυμίες υπερφαγίας και συναισθηματικές παρορμήσεις.
Απεικονιστικές μελέτες εγκεφάλου δείχνουν ότι η βουλιμία συνδέεται με υποδραστηριότητα στις προμετωπιαίες περιοχές και υπερδραστηριότητα σε περιοχές που σχετίζονται με το συναίσθημα και την ανταμοιβή. Η rTMS επαναφέρει την ισορροπία σε αυτά τα κυκλώματα, μειώνοντας την παρόρμηση για υπερφαγία και
Πλήθος κλινικών δοκιμών, μετα-αναλύσεων και μελετών έχουν εξετάσει την εφαρμογή της Επαναλαμβανόμενης Διακρανιακής Μαγνητικής διέγερσης(rTMS) στη βουλιμία με ενθαρρυντικά αποτελέσματα:
• Μείωση των επεισοδίων υπερφαγίας και καθαρτικών συμπεριφορών
Πολλές μελέτες αναφέρουν σημαντική μείωση στη συχνότητα υπερφαγικών επεισοδίων και στις επακόλουθες καθαρτικές συμπεριφορές μετά από θεραπεία με rTMS. Ορισμένοι ασθενείς παρουσίασαν ακόμη και πλήρη ύφεση μετά από σειρά συνεδριών υψηλής συχνότητας.
• Βελτίωση της διάθεσης και της κατάθλιψης
Δεδομένου ότι η βουλιμία συχνά συνυπάρχει με κατάθλιψη, τα αντικαταθλιπτικά αποτελέσματα της rTMS ενισχύουν τα συνολικά θεραπευτικά οφέλη. Η διέγερση του DLPFC φαίνεται να βελτιώνει τη σεροτονινεργική μετάδοση και να επαναφέρει τη ρύθμιση της διάθεσης.
• Μείωση των επεισοδίων υπερφαγίας και καλύτερος έλεγχος παρορμήσεων
Η rTMS συμβάλλει στη μείωση της έντονης επιθυμίας για φαγητό και στην ενίσχυση του ελέγχου των παρορμητικών συμπεριφορών — στοιχεία κρίσιμα για την αποφυγή των υπερφαγικών επεισοδίων.
• Ασφάλεια και καλή ανεκτικότητ
Η rTMS θεωρείται εξαιρετικά ασφαλής, με τις περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες να περιορίζονται σε ήπιο πονοκέφαλο ή παροδική ενόχληση στο τριχωτό της κεφαλής. Δεν έχουν παρατηρηθεί σοβαρές επιπλοκές, όπως επιληπτικές κρίσεις.
Οι μελέτες υποδεικνύουν ότι η Διακρανιακή Μαγνητική Διέγερση (rTMS) δρα μέσω των εξής μηχανισμών:
• Ενίσχυση της δραστηριότητας του προμετωπιαίου φλοιού, ενδυναμώνοντας την ικανότητα αυτορρύθμισης
• Επαναρύθμιση της σεροτονινεργικής λειτουργίας, βελτιώνοντας τη διάθεση και την ισορροπία των συναισθημάτων
• Μείωση της υπερδιέγερσης σε περιοχές του συναισθηματικού εγκεφάλου, όπως ο φλοιός της πρόσθιας μοίρας της έλικας του προσαγωγίου και ο κογχομετωπιαίος φλοιός
• Ενίσχυση της νευροπλαστικότητας, οδηγώντας σε πιο υγιή επανασύνδεση εγκεφαλικών κυκλωμάτων
Η Διακρανιακή Μαγνητικη Διέγερση (rTMS) μπορεί να είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για:
• Ασθενείς με ανθεκτική στη θεραπεία βουλιμία
• Άτομα με συννοσηρή κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή
• Όσους αναζητούν μη φαρμακευτική θεραπευτική παρέμβαση
• Ασθενείς που θέλουν να βελτιώσουν τον έλεγχο παρορμήσεων και να μειώσουν τις διατροφικές παρορμήσεις χωρίς περαιτέρω φαρμακευτική επιβάρυνση
Οι συνεδρίες διαρκούν συνήθως 20–30 λεπτά, πραγματοποιούνται εξωνοσοκομειακά και απαιτούν πολλαπλές επαναλήψεις για βέλτιστο αποτέλεσμα.