Ο έφηβος προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ενδοψυχικές και διαπροσωπικές  δυσκολίες της ωρίμανσης και της κοινωνικής του προσαρμογής  προς την  ενηλικίωση,  πολλές φορές καταφεύγει στην αυξημένη χρήση/κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων ουσιών (ουσιοεξάρτηση) ή αναπτύσσει εξάρτηση σε συμπεριφορές, όπως στο τζόγο, ηλεκτρονικά παιγνίδια, διαδίκτυο και άλλα.

Όταν  κάποιος έφηβος  περάσει από το στάδιο της χρήσης προς την εξάρτηση ουσιών,  μπορεί να παρουσιάσει κάποια σημεία που μπορεί να στρέψουν την προσοχή μας σε αυτό το πρόβλημα.

Αν ο έφηβος παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα πιο κάτω πιθανόν να  βρίσκεται στο στάδιο του εθισμού και χρειάζεται βοήθεια.

• Καταναγκαστική επιθυμία της χρήσης της ουσίας
• Αλλαγή εξωτερικής εμφάνισης
• Συνεχής αϋπνία ή έντονη υπνηλία
• Συγχυτικές καταστάσεις, εκτός τόπου και χρόνου, παρανοϊκότητα
• Συνεχής αναζήτηση χρημάτων, χωρίς να μπορεί να δώσει απάντηση για ποιο λόγο του χρειάζονται.
• Απώλεια αντικειμένων αξίας από το σπίτι. Κατάχρηση πιστωτικών καρτών μελών της οικογένειας ή εξαφάνιση χρημάτων από το σπίτι.
• Αποτυχημένες προσπάθειες στο παρελθόν διακοπής της χρήσης
• Εμφάνιση στερητικού συνδρόμου αμέσως μετά τη διακοπή της χρήσης
• Η ουσία έχει γίνει το επίκεντρο της ζωής του ατόμου (σε βάρος των άλλων δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων του)
• Συνεχής άρνηση της ύπαρξης προβλήματος και ως εκ τούτου άρνηση έναρξης θεραπευτικής προσπάθειας.
• Δημιουργία προβλημάτων με τον νόμο, είτε λόγω συμπεριφοράς είτε με κατοχή ποσοτήτων παράνομων ουσιών.

Η θεραπεία ξεκινάει από τον ίδιο τον ασθενή. Η αποδοχή του προβλήματος είναι το σημαντικότερο βήμα για έναρξη της θεραπευτικής προσπάθειας με συμμετοχή του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος.