Ο ίλιγγος παρουσιάζεται ως ψευδή αίσθηση ότι κάποιος ή τα αντικείμενα γύρω του κινούνται, τη στιγμή που κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Τα άτομα που υποφέρουν απο ίλιγγο συνήθως αναφέρονται στον ίλιγγο με μία από τις παρακάτω περιγραφές:
- Βλέπω το δωμάτιο η τα πράγματα γύρω μου να περιστρέφονται
- Έχω αστάθεια
- Νιώθω σαν να είμαι σε βάρκα
- Φοβάμαι ότι θα πέσω
- Ζαλίζομαι
- Έχω βαρύ κεφάλι
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ιλίγγου, ο περιφερικός και ο κεντρικός.
Ο περιφερικός ίλιγγός οφείλεται σε κάποια βλάβη που εντοπίζεται στο λαβύρινθο ή στο αιθουσαίο νεύρο το οποίο είναι το νεύρο που συνδέει το έσω αυτί με τον εγκέφαλο. Ο κεντρικός ίλιγγος οφείλεται σε κάποιο πρόβλημα που εντοπίζεται στον εγκέφαλο και ειδικότερα στην παρεγκεφαλίδα. Η παρεγκεφαλίδα είναι υπεύθυνη για το συντονισμό των κινήσεων και την ισορροπία του σώματος.
Τις περισσότερες φορές ο περιφερικός ίλιγγος οφείλετε σε καταστάσεις όπως ο καλοήθης παροξυσμικός ίλλιγος θέσεως (BPPV), Νόσος του Meniere, Λαβυρινθίτιδα ή Αιθουσαία νευρίτιδα.
O Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως (BPPV) είναι ο συχνότερος τύπος ιλίγγου και οφείλεται στη μετακίνηση των ωτολίθων από τη φυσιολογική τους θέση. Οι ωτόλιθοι είναι κάποιοι ειδικοί κρύσταλλοι οι οποίοι βρίσκονται μέσα στο λαβύρινθο και είναι υπεύθυνοι για τη ρύθμιση της ισορροπίας. Το άτομο αισθάνεται ίλιγγο περιστροφικού τύπου όταν κάνει κάποια απότομη κίνηση του κεφαλιού δεξιά ή αριστερά, όταν αλλάζει πλευρό στο κρεβάτι, όταν ξαπλώνει ή σηκώνεται από αυτό. Το αίσθημα αυτό διαρκεί για κάποια δευτερόλεπτα και στη συνέχεια αφήνει μία αίσθηση αστάθειας ή όπως συχνά αναφέρουν οι ασθενείς «θολούρας».
Η Νόσος του Meniere είναι μία διαταραχή του λαβυρίνθου και χαρακτηρίζεται από ίλιγγο, εμβοές (βουητό στο αυτί) και βαρηκοΐα.
Η Λαβυρινθίτιδα ή Αιθουσαία νευρίτιδα είναι οξεία φλεγμονή του λαβυρίνθου ή του αιθουσαίου νεύρου η οποία προκαλεί ξαφνική έναρξη έντονου ιλίγγου.
Υπάρχουν περιπτώσεις οπου ο ίλιγγος είναι κεντρικής αιτιολογίας.
Οι συχνότερες αιτίες κεντρικού ιλίγγου συνήθως αφορούν:
• Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια;
• Ημικρανίες;
• Σκλήρυνση κατα πλάκας;
• Όγκοι της παρεγκεφαλίδας κ.α
Η διάγνωση του ίλιγγου είναι κλινική και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει χρήση απεικωνιστικών μεθόδων όπως Μαγνητική η Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου.
Η αντιμετώπιση του ιλίγγου εξαρτάται από το αίτιο που τον προκαλεί. Συνήθως περιλαμβάνει οδηγίες για ξεκούραση, ειδικές ασκήσεις στο σπίτι και χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων.