Μπήκαμε στον τελευταίο μήνα του χρόνου και με την ταχύτητα που πήρε ώσπου να τελειώσουμε τις σκέψεις μας και τις καταγράψουμε θα πρέπει να αρχίσουμε να λέμε τις ευχές μας για τον νέο έτος..

Είναι πολύ φυσικό οι μέρες αυτές να μας προκαλούν μια συναισθηματική φόρτιση. Πέρασε ακόμη ένας χρόνος και καθένας σιωπηλά κάνει τον απολογισμό του για τις πράξεις του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματα του.

Ζούμε σε εποχή, όπου οι συνθήκες που μας επέβαλε ο κορονοϊός μας έκαναν να είμαστε πολύ κοντά στον εαυτό μας και αυτό πιθανόν να είναι και ένα από τα λίγα θετικά της νέας αυτής κατάστασης.

Τι σημαίνει αυτό;

Απλά, μέσα σε όλη αυτή την ιστορία των περιορισμών και της περισυλλογής μείναμε μακριά από πολλά άλλα πράγματα της καθημερινότητας που με πολύ γρήγορους ρυθμούς απορροφούσαν της προσοχή μας και θόλωναν τα συναισθήματα μας, σε σημείο που ασχολούμαστε με πολλά άλλα πράγματα, αλλά όχι και με τον εαυτό μας.

Τώρα, η μοναξιά, η απομόνωση, ο αγώνας της επιβίωσης μας οδήγησαν να υποβάλλουμε πιο συχνά την ερώτηση « πως νοιώθω;».

Ανεξάρτητα αν μπορούμε με λόγια να εξηγήσουμε αυτό που νοιώσουμε, διότι το θέμα της έκφρασης των συναισθημάτων είναι η μεγάλη μας αδυναμία σαν λαού τα πολύ βασικά τα νοιώθουμε και τα εκφράζουμε...

Ο απολογισμός μας μπορεί να ξεχωρίσει σε πράξεις, σκέψεις και συναισθήματα.

Σε μερικούς οι πράξεις μετρούν πολύ περισσότερο γιατί είναι απτή και μετρήσιμη και συγκρίσιμη απόδειξη, υπολογίσιμη σε ουσιαστικά έργα που φαίνονται, σε σχέσεις που δημιουργήθηκαν και απόδωσαν και σε χρήματα που κερδήθηκαν.

Οι πράξεις λοιπόν δίνουν πιο ξεκάθαρο «στέητμεντ» για την ζωή που περάσαμε για ένα ακόμη ένα χρόνο...

Αργότερα έρχονται οι σκέψεις που αν έχουμε την ειλικρίνεια βαθιά να συζητήσουμε με τον εαυτό μας, μας βοηθούν να αναλύσουμε καλύτερα όλες μας τις πράξεις και όλες τις τακτικές που χρησιμοποιήσαμε για τις επιτυχίες ή αποτυχίες μας, την διατήρηση ή παραβίαση κάποιων αρχών, την εντιμότητα και την συνέπεια μας και αφού κάνουμε τον απολογισμό μας να καθορίσουμε την πορεία μας για τον επόμενο και για τα επόμενα χρόνια...

Τέλος έρχονται τα συναισθήματα με τα οποία συνοδεύαμε όλο τον χρόνο τα πιο πάνω- πράξεις και σκέψεις- και στον απολογισμό μας παραμένει μια μικρή ομάδα από αυτά σαν η περίληψη και το τελικό συμπέρασμα της χρονιάς που πέρασε.

Πιο κάτω αναφέρουμε τις επτά κύριες κατηγορίες συναισθημάτων που υπάρχουν:

Θυμός, Θλίψη, Φόβος, Ευτυχία, Έκπληξη, Αποστροφή, Ντροπή.

Η κάθε μια φυσικά έχει πολλά άλλα συνώνυμα, που μπορούν να καλύψουν το νόημα και να μας βοηθήσουν κατανοήσουμε αυτά που νοιώθουμε.

Πιο κάτω παραθέτουμε τα πιο βασικά:

Θυμός

(Οργή, εχθρότητα, απόγνωση, μίσος, λύσσα, αναβρασμός, ενόχληση, εχθρότητα,βία).

Θλίψη 

(Λύπη, μελαγχολία, απελπισία, ακεφιά, κατήφεια, αυτολύπηση, μοναξιά, μιζέρια, κατάθλιψη).

Φόβος 

(Άγχος, αναστάτωση, νευρικότητα, έγνοια, κατάπληξη, τρομάρα, ανησυχία,

σκιάξιμο, δέος, φρίκη, τρόμος).

Ευτυχία 

(Απόλαυση, χαρά, ηδονή, τέρψη, αγάπη, αποδοχή, φιλία, έρωτας, αφοσίωση ανακούφιση, ικανοποίηση, καμάρι, ευφορία, λατρεία, ξεμυάλισμα).

Έκπληξη

(Σάστισμα, σοκ, θαυμασμός, απορία, κατάπληξη.

Αποστροφή

(Περιφρόνηση, απέχθεια, φρίκη, αηδία, σιχασιά, βδελυγμία).

Ντροπή 

(Ενοχή, αμηχανία, απογοήτευση, εξευτελισμός, συστολή, τύψεις, ταπείνωση, καταισχύνη, μετάνοια)

Κάνοντας τον αυτοέλεγχο μας μελετώντας με προσοχή τα πιο πάνω συναισθήματα που μπορεί να τα καθορίσουμε σαν το απόβγασμα της χρονιάς μας μπορεί να τα αναλύσουμε και να καθορίσουμε που είμαστε και γιατί νοιώθουμε έτσι και μπορούμε πιο εύκολα να αποφασίσουμε τι θα πρέπει να κάνουμε στον επόμενο χρόνο – σκέψεις και πράξεις- για να διορθώσουμε τα πράγματα, να γίνουμε καλύτεροι, πιο αποδοτικοί και να νοιώθουμε ακόμη καλύτερα.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι λίγος χρόνος ειλικρινούς περίσκεψης και ο απολογισμός μπορεί να γίνει και από αυτό μόνιμο κέρδος και όφελος που μπορούμε να έχουμε..