Τέτοια εποχή κάθε χρόνο, χωρίς να το θέλουμε κοιτάζουμε πίσω στο καθρεφτάκι της ζωής μας και αναστοχαζόμαστε, τι έγινε και τι δεν έγινε, τι έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε στον χρόνο που πέρασε.

Αυτή είναι η μια πτυχή της εκτίμησης που κάνουμε, η οποία είναι και πολύ χρήσιμη και αφορά κυρίως το παρελθόν μας και την αξιολόγηση του.

Υπάρχει όμως και μια άλλη πτυχή που αφορά τις μέρες που βιώνουμε τέλος κάθε χρόνου και αφορά εμάς και όλα όσα δεχόμαστε από το εμπόριο, και τη διαφήμιση και τις προτροπές που δεχόμαστε καθημερινά από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και Κοινωνικής Δικτύωσης, που καθορίζουν την ύπαρξη μας, την σχέση μας με τους άλλους, αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Έρχονται γιορτές και ταυτόχρονα το τέλος του χρόνου. Σε λίγο τελειώνει ένας μαραθώνιος 365 ημερών, μιας μακριάς πορείας και είμαστε έτοιμοι να κόψουμε το νήμα του τέρματος.

Την ίδια εποχή η προσοχή μας έλκεται από τους στόχους, που το εμπόριο με μεγάλη δεξιοτεχνία βάζει στο μυαλό μας. Η παρουσίαση του Νέου Χρόνου και των γιορτών μας κάνει να πιστεύουμε πως δίνουμε την τελική εξέταση για την κοινωνική μας παρουσία ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους.

Το τέρμα του μαραθωνίου παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο πως αυτό δεν είναι ένα εικονικό τέλος ενός ημερολογιακού χρόνου και απλά γυρίζουμε ην κλεψύδρα από την ανάποδη και η ζωή μας συνεχίζεται, αλλά σαν κάτι που δίνουμε εξετάσεις και αν δεν τις περάσουμε καλά δεν θα προβιβαστούμε για το επόμενο έτος.

Η προσπάθεια λοιπόν που γίνεται εις βάρος μας είναι να μας οδηγήσουν στο ξόδεμα των οικονομιών μας υπαγορεύοντας μας μη ρεαλιστικές προσδοκίες, οι οποίες δήθεν θα κάνουν εμάς και τους δικούς μας πιο χαρούμενους και πιο ευτυχισμένους.

Και αυτό αν οδηγηθούμε να ξοδεύσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για ακριβά δώρα, ή διακοπές, διότι το φανταστικό μήνυμα που μας δίνουν είναι πως με αυτά θα δείξουμε την αφοσίωση μας και αγάπη μας προς όλους αυτούς, από τους οποίους περιμένουμε ψηλή βαθμολογία για την ύπαρξη μας σαν αγαπητικά τους πρόσωπα.

Να αφήσουμε που πρώτα από όλα μας κάνουν να πιστέψουμε πως όλα αυτά θα μας κάνουν εμάς, τους επενδυτές της αγάπης σε υλικά αγαθά να νοιώσουμε καλά.

Και εμείς απλά υπακούμε και ακολουθούμε...

Με λίγα λόγια ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η προώθηση άλλων αξιών επικοινωνίας μας ωθεί συνέχεια αντί να γιορτάσουμε την αγάπη και την θαλπωρή της οικογένειας και των καλών οικογενειακών σχέσεων και να ανταλλάξουμε ζεστά και καλά συναισθήματα, μας βάζουν σαν στόχο της εφήμερης μας ευτυχίας να βάλουμε τα ακριβά δώρα, τις φανταστικές διακοπές και την αύξηση των LIKE και των φολλουέρς στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Δεν λέμε να τα αρνηθούμε όλα αυτά που είναι μέρος του σύγχρονου τρόπου επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους και έκφραση του νέου πολιτισμού που βιώνουμε, αλλά πρέπει όλα να τα περνούμε από την λογική εξήγηση της πραγματικότητας που ζούμε και να κάνουμε σωστές επιλογές για τον τρόπο της συμπεριφοράς μας.

Ιδιαίτερη σημασία, όμως έχουν οι αξίες και οι αρχές πάνω στις οποίες χτίζουμε την προσωπικότητα μας και τις ανθρώπινες μας σχέσεις, από τις οποίες καθορίζεται η ψυχική μας υγεία και η ευδαιμονία μας.

Μαζί με όλα αυτά τα μηνύματα, που αποπροσανατολίζουν και στρέφουν προς άλλες κατευθύνσεις αν προσθέσουμε και το άγχος της παρασκευής γευμάτων κι δείπνων, η επιλογή ακριβών εστιατορίων ή των ακριβών δώρων, ο φόβος μήπως αφήσουμε κάποιο παραπονεμένο ή αδικημένο, πράγματα που βλέπουμε πολύ συχνά.

Αυτό συμβαίνει γιατί επιτρέψαμε η προσοχή, η αγάπη και η εκτίμηση μας που έχουμε για κάποιο δικό μας να μετριέται με το ύψος της οικονομικής επένδυσης που κάναμε πάνω του μέσα από τα ακριβά μας δώρα και όχι από τα θετικά μας γονεϊκά ή αδελφικά, συγγενικά, συζυγικά ή φιλικά συναισθήματα.

Άρα εκτιμώντας το άχρηστο της μέσα από το χρήμα εκδήλωσης της αγάπης μας, μπορούμε να διατηρήσουμε τα όρια μας και να εκφράσουμε την αγάπη μας μέσα από ευχάριστο χρόνο που θα αφιερώσουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα και μέσα από τις ειλικρινείς εκδηλώσεις της αγάπης και του σεβασμού μας προς αυτούς.

Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω ας είμαστε συμπονετικοί προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό μας.

• Να ξεκαθαρίσουμε τις προτεραιότητες μας.
• Να βρούμε χρόνο για όσες δραστηριότητες έχουν σημασία για μας.
• Να ασκήσουμε ευγνωμοσύνη για αυτά που έχουμε και να τα χαιρόμαστε και όχι για αυτά που δεν έχουμε και να λυπόμαστε.
• Να δημιουργήσουμε συνθήκες για νέες ευχάριστες αναμνήσεις με τα δικά μας άτομα.

Να προσπαθήσουμε τέλος, με τις πράξεις μας να αφαιρέσουμε την ένταση και το υπερβολικό άγχος που μπορούν να μας φέρουν οι τρόποι εκδήλωσης της αγάπης μας με ακριβά δώρα και διακοπές και ας στραφούμε σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις που έχουν προσωπική επαφή, χαμόγελο και γέλιο ζεστή αγκαλιά και φιλιά με τους αγαπημένους μας ανθρώπους.

Πράγματα απλά, αλλά που εκτιμιούνται από αυτούς που τα δίνουν, αλλά και από αυτούς που τα παίρνουν ως πάρα πολύ ακριβά.

Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε για να έχουμε το θάρρος και την δύναμη να υποδεχτούμε ένα νέο χρόνο, ένα νέο ξεκίνημα του δύσκολου μαραθώνιου της ζωής μας...