Η εκπαίδευση για αναγνώριση των συναισθημάτων δεν περιλαμβάνεται στην σχολική ύλη.

Είναι δε πολύ σπάνιο ο εκπαιδευτικός μπαίνοντας στην τάξη να αφιερώσει χρόνο και να ρωτήσει: «Πως νοιώθετε παιδιά σήμερα»;

Το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και στο σπίτι.

Επιστρέφοντας το παιδί μας από το σχολείο σίγουρα θα ακούσει  κάποιος τις ακόλουθες ερωτήσεις:

-Πως ήσουν στο σχολείο σήμερα;

-Σας εξέτασαν;

-Είχες διαγώνισμα;

-Ήσουν φρόνιμος;

-Έφαγες το φαγητό σου;

-Μάλωσες με κανένα;

Και άλλα παρόμοια....

Απουσιάζει εκείνο το τρυφερό «Πως νοιώθεις σήμερα;» αφού προηγηθεί ή ακολουθήσει μια ζεστή αγκαλιά και μια δική μας εκμυστήρευση των δικών μας συναισθημάτων  προς το παιδί μας: «Πόσο περίμενα την ώρα να σε δω... Σε αγαπώ πολύ»....

Βλέποντας τις ερωτήσεις που υποβάλλουμε- και  είναι πολύ καλό αυτό- αλλά να μην είναι ο μοναδικός  τρόπος επικοινωνίας με το παιδί μας - και αν αναλογιστούμε πως με την σύγχρονη τεχνολογία, θα μπορούσαμε κάλλιστα να τις υποβάλουμε μέσω του κινητού ή του face book, ή κάποιου chat, και να πάρουμε αμέσως γραπτώς τις απαντήσεις που περιμένουμε, τότε είναι που χάνεται  ο πολύ βασικός  ρόλος του γονιού να δώσει και να πάρει συναισθήματα.

Τα συναισθήματα αυτά δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας στο παιδί, παίρνει αγάπη και ανταποδίδει με σεβασμό και με τον τρόπο αυτό το κανάλι της επικοινωνίας παραμένει ανοικτό.

Ειδικά στην δύσκολη εποχή που ζούμε, όπου ο χρόνος που αφιερώνουμε στα παιδιά μας είναι λίγος, αυτός πρέπει να είναι ποιοτικός και γεμάτος θετικά συναισθήματα και αγάπη.       

Και αυτό ισχύει και ανάμεσα στους γονείς καθώς και με άλλα πρόσωπα του οικογενειακού και εργασιακού μας περιβάλλοντος.

Η κατανόηση των συναισθημάτων μας και η έκφραση τους είναι μέρος της συναισθηματικής μας νοημοσύνης.

Και επειδή όπως είπαμε πιο πάνω δεν εφαρμόζονται στο σχολείο και στο σπίτι, και ούτε διδάσκονται πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε να τα μάθουμε.

Ζούμε σε εποχή έντασης, άγχους και κατάθλιψης. Δημιουργούνται συνθήκες συγκρούσεων, απογοήτευσης, αισιοδοξίας, ματαιότητας, λύπης θυμού και αρκετά άλλα και η ψυχική μας κατάσταση μεταβάλλεται αρκετές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας.

 Όταν δεν κατανοούμε τα συναισθήματα μας  και τα καταπιέζουμε γιατί δεν ξέρουμε πώς να τα εκφράσουμε μπορούν να βγουν προς τα έξω με την μορφή του θυμού και της νευρικότητας.

Τα συναισθήματα που παραμένουν μέσα μας καταπονούν το  σώμα και τον νου.

Η απόκτηση δεξιοτήτων συναισθηματικής νοημοσύνης μας επιτρέπει όπως αλλάξουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα και μας βοηθά στο να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις.

Η συναισθηματική νοημοσύνη  έχει μεγάλη επίδραση  στην ανθρώπινη ευτυχία και ικανοποίηση.

Όταν οι άνθρωποι οικοδομούν την Συναισθηματική τους Νοημοσύνη φέρονται καλύτερα ο ένας στον άλλο, δημιουργούν ευεξία, αποδίδουν καλύτερα στην ανάπτυξη διαπροσωπικών και κοινωνικών σχέσεων και στην εργασία τους.

Γύρω από αυτούς δημιουργείται ευχάριστο  και δημιουργικό περιβάλλον.

Η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί  να διδάσκεται  και να τελειοποιείται. Βελτιώνεται, όταν το άτομο θέλει πραγματικά να αλλάξει  με την υπομονή και την μεθόδευση.

Πιο κάτω παραθέτουμε ορισμένες αρχές που αν τις εφαρμόσουμε θα έχουμε βελτίωση:

• Κάποτε έχουμε σκέψεις και αυτές όταν είναι πολύ έντονες μπορεί να τις συγχύσουμε με τα συναισθήματα και αντί να εκφράσουμε τα συναισθήματα που πρέπει να γίνουν αποδεκτά από τον συνομιλητή μας, γιατί απλά έτσι αισθανόμαστε, εμείς λέμε τις σκέψεις μας, ως συναίσθημα. Τότε δημιουργούμε σύγχυση και σύγκρουση, γιατί πιθανόν οι άλλοι να μη ασπάζονται την γνώμη μας...  Αυτό δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την επικοινωνία, τα συναισθήματα γίνονται αρνητικά και έχουμε ακριβώς τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
• Πρέπει να αποφεύγουμε να δίνουμε χαρακτηρισμούς στα άτομα με τα οποία συνήθως επικοινωνούμε.
• Πρέπει να μάθουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τα συναισθήματα μας.
• Μέσα από άσκηση πρέπει να αλλάζουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης και δράσης.
• Να προσπαθούμε  να κατανοούμε τα συναισθήματα που εκφράζουν οι άλλοι άνθρωποι και να μην κάνουμε άγονη κριτική και κηρύγματα.
• Μπορούμε να προλάβουμε τα συναισθήματα μας και να αναλάβουμε, πράξεις και δράσεις που να αποτρέψουν δυσάρεστες  καταστάσεις.

Με λίγα λόγια η καλυτέρευση τη Συναισθηματικής μας Νοημοσύνης μπορεί να  καλυτερεύει σημαντικά την ποιότητα της ζωής μας.