Όλοι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι να βλέπουν με αισιοδοξία την ζωή. Αυτό είναι ένα από τα βασικά μας ένστικτα, που αν δεν το είχαμε δεν θα μεγαλώναμε, δεν θα υπήρχαμε και δεν θα δημιουργούσαμε.

Να όμως που υπάρχουν και απαισιόδοξες στιγμές, που αν επαναλαμβάνονται μας οδηγούν να αλλάξουμε τα γυαλιά που κοιτούμε την ζωή μας και το κόσμο και όλα μας φαίνονται αλλιώτικα- γκρίζα και μαύρα.

Αυτό είναι για πολλούς από εμάς ένα « κομβικό σημείο» στην ζωή μας και η γρήγορη ανίχνευση του και συνειδητοποίηση του μπορεί να μας αποτρέψει από καταστάσεις, που μας ρίχνουν στην μοναξιά, στην απομόνωση και στην κατάθλιψη.

Όλοι μας βιώνουμε κάποιου είδους αποτυχία.

Αποτυχία είναι να βάζει κάποιος ένα στόχο και να μην τον επιτυγχάνει.

Αν δεν τα παρατήσουμε, που θα είναι η μεγαλύτερη μας αποτυχία, όταν υπάρξει κάτι τέτοιο, έχουμε δύο επιλογές- να ρίξουμε την ευθύνη στον εαυτό μας ή να αναζητήσουμε εξωτερικούς παράγοντες και να τους την φορτώσουμε...

Αν το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι η αυτομομφή, δηλαδή ρίχνουμε το φταίξιμο στον εαυτό μας, τότε αρχίζουμε να αναζητούμε, τι είναι αυτό που κάναμε με τις πράξεις μας και οδηγηθήκαμε στην αποτυχία.

Αν σκεφτούμε πως στην προσπάθεια μας αυτή υπήρχαν ίσες πιθανότητες επιτυχίας και αποτυχίας, τότε πρέπει να δούμε με αρκετή ψυχραιμία, όχι με στόχο να δώσουμε ευθύνες, αλλά με την ανάλυση μας να βρούμε τους πραγματικούς λόγους της μη επίτευξης του στόχου μας με σκοπό την επανόρθωση τους.

Αν η διάθεση μας είναι στραμμένη προς αυτή την κατεύθυνση αυτό σημαίνει πως με ρεαλιστικό τρόπο θα καταλήξουμε σε συμπεράσματα που θα μας βοηθήσουν να κάνουμε διορθωτικές πράξεις και θα οδηγηθούμε στην επιτυχία των σκοπών μας.

Υπάρχει όμως και μια άλλη κατάσταση για την οποία θα μιλήσουμε πιο κάτω.

Κάνοντας μια ανάλυση της προσπάθειας μας για να καταλήξουμε στα πιο πάνω συμπεράσματα πρέπει να περάσουμε από κάποια βήματα που θα μας επιτρέψουν να το πετύχουμε

Πρώτα πρέπει να δουλέψουμε με τον εαυτό μας να αποδεχτεί την αποτυχία μας, όχι μόνο σαν σχήμα λόγου, αλλά ουσιαστικά.

Αφού κάνουμε ψύχραιμα και με πολλή ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας ανάλυση των γεγονότων και των πράξεων μας θα αντιληφθούμε τι ήταν αυτό που μας οδήγησε στην αποτυχία.

Αφού υποβάλουμε στον εαυτό μας μια σειρά από ερωτήσεις, υπάρχει και μια τελευταία που αφορά την διάθεση μας, αλλά και την ύπαρξη ανάγκης και σκοπιμότητας για να συνεχίσουμε να κάνουμε την ίδια προσπάθεια ή να αλλάξουμε στόχο..

Αν συνεχίζουμε την προσπάθεια για να πετύχουμε τον ίδιο στόχο η καταγραφή και υπογράμμιση των λαθών και παραλείψεων μας είναι κάτι πολύ βασικό για να έχουμε τα λογικά συμπεράσματα για να μην τα επαναλάβουμε ή να συνεχίσουμε στην βάση άλλης τακτικής που να μας οδηγήσει στην ποθητή εκπλήρωση και επιτυχία των στόχων μας.

Με λίγα λόγια η αποτυχία μας μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο μάθησης, το οποίο να μας βοηθήσει να κάνουμε την άσκηση μας, να μάθουμε, να γίνουμε καλύτεροι και να την εντάξουμε στην μελλοντική μας επιτυχία...

Όταν ακολουθήσουμε αυτή την πορεία πρέπει σταδιακά να απελευθερωθούμε από όλα τα αρνητικά συναισθήματα που τρέφουμε προς τον εαυτό μας , να αποφύγουμε την παρατεταμένη αυτοκριτική, που στο στάδιο αυτό δεν μας βοηθά καθόλου γιατί μας δημιουργεί άγχος και μειώνει την αυτοεκτίμηση μας και μας κρατά δέσμιους του φόβου της προηγούμενης μας προσπάθειας και δεν μας αφήνει να ξανοιχτούμε με νέες ιδέες και πίστη για την μελλοντική μας νίκη..

Όταν φτάσουμε στο σημείο πρέπει να σκεφτούμε μήπως υπάρχει ανάγκη για αναζήτηση συμμάχων- φίλων, συνεργατών συγγενών- όπου πιθανόν να μας βοηθήσουν για την επίτευξη του σκοπού μας.

Τα άτομα αυτά μπορεί να μην είναι ειδικοί για αυτό που κάνουμε και να μην μπορούν άμεσα να συμμετέχουν στις επόμενες μας δράσεις.

Είναι όμως αρκετό να έχουμε την συναισθηματική τους συμπαράσταση, να μας πιστέψουν, να δείξουν εμπιστοσύνη για αυτό που κάνουμε, να μας βοηθήσουν να διώξουμε το άγχος με ένα χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά.

Αυτό είναι αρκετό για να προχωρήσουμε με βεβαιότητα μπροστά.

Όταν δε γίνουν όλα αυτά που αναφέραμε πιο πάνω τότε ξεκινούμε την δράση στην βάση του καλά μελετημένου μας σχεδίου με συγκεκριμένα βήματα και οι πιθανότητες η προηγούμενη μας αποτυχία να ενσωματωθεί στην σημερινή και αυριανή μας επιτυχία.

Κάποτε και εδώ ισχύει αυτό που λέμε: «Κάθε εμπόδιο για καλό».

Και προχωρούμε.