Με την μόλυνση του κορονοϊού βιώνουμε μια μοναδική εμπειρία ψυχικής δοκιμασίας από τα περιοριστικά μέτρα- καραντίνα και την κοινωνική αποστασιοποίηση.

Τα μέτρα στέρησης της ελευθερίας έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το κυριότερο χαρακτηριστικό του ανθρώπου – ότι είναι κοινωνικό όν.

Αυτό δημιουργεί έντονα προβλήματα έντασης, άγχους, μοναξιάς, δυσφορίας και κατάθλιψης. Σε ορισμένα άτομα η μοναξιά επηρεάζει την όρεξη για φαγητό, για σεξ και θίγεται πολύ έντονα ο ύπνος, πράγματα που εντείνουν την ανάγκη λήψης διορθωτικών μέτρων.

Δυστυχώς η έλλειψη κοινωνικής επαφής και η άντληση ψυχικής δύναμης από άλλους ανθρώπους για υπομονή και αντοχή ωθεί ορισμένα άτομα να αναζητήσουν μέσα από την χρήση ουσιών (νόμιμων και παράνομων) τρόπους για να καλυτερέψουν τη διάθεση τους.

Μια από τις ουσίες που καταφεύγουν αρκετά άτομα είναι και το αλκοόλ, το οποίο είναι κοινωνικά αποδεκτό, νόμιμο και εύκολα μπορεί να εξασφαλιστεί σχεδόν από όλους.

Η χρήση όμως του αλκοόλ για αποφυγή του άγχους ή και της διόρθωσης του ύπνου είναι ένας αρνητικός λόγος χρήσης. Δηλαδή το αλκοόλ χρησιμοποιείται σαν φάρμακο. Το αλκοόλ όμως δεν είναι φάρμακο.Δημιουργεί στον εγκέφαλο ανοχή, που σημαίνει πως ο εγκέφαλος συνηθίζει σε μια ημερήσια ποσότητα και για να έχει τα ίδια αποτελέσματα σε λίγο χρονικό διάστημα χρειάζεται μεγαλύτερες ποσότητες - και αυτό δεν έχει τέλος.

Είναι για αυτό που από την χρήση το άτομο οδηγείται στην κατάχρηση μέχρι που δημιουργείται η εξάρτηση.

Η δική μας εμπειρία από την Κλινική μας πρακτική για το εξάμηνο που μας πέρασε, με το συνεχιζόμενο ψυχικό τραύμα, είναι πως υπάρχει μια μικρή αύξηση των υποτροπών σε άτομα με προηγούμενο ιστορικό.

Όπως είναι φυσικό η οποιαδήποτε καταφυγή στο αλκοόλ από νέα άτομα για καταπολέμηση του άγχους δεν μπορεί να γίνει γρήγορα αισθητή από τα Κλινική πρακτική στα ιατρεία μας, γιατί μέχρι να δημιουργηθούν σωματικά ή ψυχικά προβλήματα λόγω κατάχρησης απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εδώ δεν αναφέραμε με λεπτομέρεια και την κατάχρηση άλλων ουσιών, όπως κάνναβης, κοκαίνης και κρύσταλ, η οποία έχει τα ίδια αυξητικά αποτελέσματα κατάχρησης όπως και το αλκοόλ.

Η μοναδική λύση για προώθηση προληπτικών μέτρων παραμένει η επαφή με τους γενικούς γιατρούς και το ενδιαφέρον τους για το πως ο ασθενής αντιμετωπίζει τα προβλήματα του άγχους του λόγω της νέας αυτής ψυχοπιεστικής κατάστασης και μπορεί αυτό να λειτουργήσει ως σωτήρια πράξη για αρκετό κόσμο.

Επίσης η επαγρύπνηση συγγενών, γνωστών και φίλων μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα σε άτομα του περιβάλλοντος τους, που βρήκαν τη χρήση ουσιών σαν μια λύση για καταπολέμηση του άγχους και της κατάθλιψης τους.

Εδώ η φιλική και με πολλή κατανόηση έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να αποτρέψουν την χρήση και αν τα πράγματα είναι προχωρημένα να αναζητηθεί συγκεκριμένη βοήθεια.