Η κατάχρηση αλκοόλ συνήθως ξεκινά κατά την εφηβεία.

Όταν δε αυτή γίνεται για αρνητικούς σκοπούς, δηλαδή για την ικανοποίηση ψυχολογικών αναγκών- άγχους κατάθλιψης, ή εξασφάλισης ύπνου νομοτελειακά το άτομο οδηγείται στον εθισμό.

Από τα στοιχεία που έχουμε από περιπτώσεις που έτυχαν βοήθειας από στη Κλινική μας φαίνεται πως η συνέχιση της κατανάλωσης και η κατάληξη στον εθισμό και αναζήτηση εξειδικευμένης βοήθειας συναντάται πολύ περισσότερο με ποσοστά 60% στους άντρες και 40% στις γυναίκες.

Επίσης από το ιστορικό των ασθενών φαίνεται πως η έναρξη χρήσης στα νεαρά εφηβικά έτη 14-16 χρονών είναι ένα άλλος χαρακτηριστικός σημαντικός παράγοντας ρίσκου για συνέχιση της υπερκατανάλωσης μέχρι τον εθισμό.

Άλλο βασικό στοιχείο ρίσκου είναι η υπερβολική και πιο συχνή κατανάλωση, που σύντομα γίνεται συνήθεια, συνδέεται με τελετουργίες, που οδηγούν πιο ευκολά στον εθισμό.

Η χρήση και η κατάχρηση που ακολουθεί, που γίνεται από το άτομο μοναχικά, χωρίς φίλους και παρέα είναι επίσης ένα πολύ σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στον εθισμό.

Εδώ πιο εύκολα χάνεται ο έλεγχος και αν δεν υπάρξει έντονος κορεσμός δεν μπορεί να υπάρξει διακοπή της κατανάλωσης.

Η χρήση δυστυχώς του αλκοόλ σαν φαρμάκου για καταπολέμηση του άγχους ή της κατάθλιψης, δεν είναι η καλύτερη επιλογή, απλά γιατί το αλκοόλ δεν είναι φάρμακο.

Ο κίνδυνος επίσης είναι μεγάλος και για τις γυναίκες, οι οποίες είναι πολύ πιο ευάλωτες από τους άντρες γιατί διαθέτουν πιο λίγα υγρά και περισσότερο λίπος, έτσι που η ίδια ποσότητα αλκοόλ, που διαλύεται στα υγρά, κατανέμεται σε λιγότερη ποσότητα υγρών, έτσι που η συγκέντρωση αλκοόλ, και η επίδραση του στον εγκέφαλο είναι μεγαλύτερη από ότι στους άντρες.

Το ίδιο επικίνδυνο, αλλά ακόμη περισσότερο είναι η κατανάλωση από μοναχικές γυναίκες.

Αν σκεφτούμε πως η συναισθηματική ευαλωτότητα της γυναίκας είναι μεγαλύτερη από του άντρα μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί στην δεκαετία του 1990 ο συσχετισμός των ατόμων που ζητούσαν βοήθεια για αποτοξίνωση/απεξάρτηση ήταν για άντρες / γυναίκες 80% με 20%, από το 2010 είναι 70% προς 30% και τώρα το 60% προς 40%...

Άρα λοιπόν το φύλο και το κοινωνικό πλαίσιο, κυρίως η μοναχικότητα που αναφέραμε πιο πάνω, είναι σημαντικοί παράγοντες της πρόγνωσης της ανάπτυξης του εθισμού.

Τα πιο πάνω μπορούν να διαδραματίσουν τον ρόλο του προγνωστικού παράγοντα συνέχισης της προβληματικής χρήσης στα επόμενα χρόνια μέχρι την ενηλικίωση και την ύπαρξη εθισμού.

Μαζί με το νεαρότατο της ηλικίας έναρξης και κατάχρησης αλκοόλ είναι επίσης μερικά από τα πρώτα σημάδια που πρέπει να ωθήσουν φίλους και γνωστούς και τις οικογένειες που έχουν τέτοια μέλη να λάβουν έγκαιρα μέτρα, πριν να είναι αργά.