Ονυχοφαγία. Αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης.

Ονυχοφαγία ή δάγκωμα των νυχιών, όπως είναι ευρέως γνωστό, είναι μια «ασθένεια» που μας επηρεάζει όλους σε κάποιο σημείο, από την παιδική ηλικία ή αργότερα.

Αυτή η «συνήθεια» για το δάγκωμα των νυχιών εμφανίζεται ιδιαίτερα σε περιόδους νευρικότητας, πλήξης και άγχους και μπορεί απλά να είναι ένα σύμπτωμα άγχους. Οι περισσότεροι ηρεμούν με αυτόν τρόπο.

Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται σε πάνω από το 60% των παιδιών και στο 25-30% των ενηλίκων.

Το δάγκωμα των νυχιών μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνο. Μπορεί να διαρκέσει για χρόνια ή μπορεί να παραμείνει μια νευρική συνήθεια για όλη τη ζωή του  ατόμου και μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όπως:

  • το άτομο προκαλεί πόνο στον ίδιο του τον εαυτό,
  • οι πιθανές πληγές μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις (μύκητες, ιούς ή βακτηρίδια),
  • έχοντας βρώμικα χέρια, το άτομο εκτίθεται σε μολυσματικές ασθένειες (κρυολογήματα, γρίπη, ουλίτιδα κλπ.),
  • μπορούν να εμφανιστούν μύκητες και έντονα κόκκινα νύχια και δάκτυλα.

Τα αιτία της ονυχοφαγίας είναι:

  • Καταστάσεις άγχους. Στους ενήλικες αιτία είναι το άγχος που σχετίζεται με προβλήματα στη δουλειά ή στην οικογένεια, το δάγκωμα των νυχιών τους δίνει μια αίσθηση ανακούφισης. Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αυτό συνήθως συμβαίνει όταν υπάρχουν διαφωνίες, υπερβολικές προσδοκίες ή υπάρχει φόβος να χάσει την προσοχή το παιδί από τους γονείς του.
  • Μίμηση από τα άλλα μέλη της οικογένειας. Μερικές φορές τα παιδιά κάνουν όσα βλέπουν από τους γονείς τους χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Απλώς μιμούνται τις γονικές χειρονομίες.
  • Πλήξη. Συνηθέστερα, το δάγκωμα των νυχιών είναι συνήθεια όπου αρχίζει στην παιδική ηλικία λόγο πλήξης, ή πείνας είτε λόγω απογοήτευσης.

Συχνά, είναι δύσκολο να βρούμε την πραγματική αιτία για αυτή τη συνήθεια, επειδή μερικές φορές οφείλεται στην παιδική ηλικία και το δάγκωμα των νυχιών είναι απλά το αποτέλεσμα μιας παρατεταμένης κακής συνήθειας.

Υπάρχουν πολλές επιλογές θεραπείας που μπορούν να αποτρέψουν αυτή την συνήθεια. Μερικοί μπορεί να λύσουν το πρόβλημα τους αυθόρμητα, φοβούμενοι από κάποια πιθανή μόλυνση ή με κάποια ελαία. Επίσης οι ειδικοί ψυχικής υγείας συστήνουν την απόσπαση της προσοχής όταν το άτομο ξεκινά να δαγκώνει τα νυχιά του.

Άννα Παπέττα, Ψυχολόγος B.A.,

Εκπαιδευόμενη στην Κλινική Βερεσίε