Η σωματική βία φαίνεται και κατανοείται πολύ πιο εύκολα- εκεί υπάρχει σωματική επαφή, σωματικός  πόνος  που εκδηλώνεται, μώλωπες, κατάγματα, αίμα.

Η ψυχολογική βία δεν φαίνεται και δεν κατανοείται ούτε από το θύμα, ούτε από τον θύτη. Εδώ ο πόνος είναι ψυχικός, συνήθως δεν εκδηλώνεται με τίποτε και βιώνεται από το θύμα σιωπηλά είτε με κλάμα, είτε με κακή διάθεση.

Η μη σωματική βία, η ψυχολογική, εκφράζεται με λόγια, μορφασμούς, με υποβάθμιση,  ακόμη και με την σιωπή.

Από την στιγμή που ύστερα από την συμπεριφορά κάποιου αρχίσουμε να διερωτόμαστε «τι κάναμε λάθος», ή «τι θα είχε συμβεί αν ενεργούσαμε διαφορετικά με τον ένα  ή τον άλλο τρόπο» αυτό σημαίνει πως δεχτήκαμε μια βίαιη λεκτική επίθεση και τότε πρέπει να σταματήσουμε να αναζητούμε τα λάθη στην δική μας συμπεριφορά.

Επίσης, αν έχουμε μια νέα ιδέα και φοβόμαστε να την εκφράσουμε σε ένα άτομο γιατί απλά δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει  και να συλλαμβάνουμε  τον εαυτό μας πως ψάχνει να βρει κάποια στιγμή που είναι καλοδιάθετος για να εκφράσουμε κάτι, αυτό σημαίνει πως έχουμε να κάνουμε είτε στο σπίτι είτε στην εργασία μας με ένα άτομο που συνειδητά ή ασυνείδητα μας προκαλεί λεκτική και γενικά ψυχολογική βία. 

Με ένα άτομο που έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα και πιθανόν και το ίδιο δεν το κατανοεί.

Οι λεκτικά βίαιοι  έχουν στο στόμα τους μια λέξη που αγαπούν και τους δίνει πολύ μεγάλη εξουσία και έλεγχο της κατάστασης. Αυτή είναι το «ΟΧΙ». Πριν ακόμη τελειώσεις την πρόταση που κάνεις θα βγει από τα χείλη τους  το «ΟΧΙ» και το θέμα έκλεισε. Οποιαδήποτε συνέχεια από δικής σου πλευράς θα ακούσεις σε ένα πολύ ψηλό τόνο με βρισιές, χαρακτηρισμούς για την ανικανότητα σου να χειριστείς τόσο καλά όσο εκείνος μια κατάσταση, μειονεκτικές υποβαθμίσεις και τότε θα σκεφτείς αν θα ανοίξεις ξανά το στόμα σου να μιλήσεις μαζί του.

Ο ίδιος, φυσικά θα νοιώθει υπέροχα, γιατί έβαλε τα πράγματα στην θέση τους, γιατί αν δεν ήταν αυτός τότε όλα θα οδηγούνταν στην καταστροφή.

Και επειδή οποιαδήποτε προσπάθεια για συζήτηση θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα η σχέση με το άτομο αυτό μειώνεται, γίνεται μια συναισθηματική και πραγματική απομάκρυνση και ο καθένας αγωνίζεται στο τέλος να έχει την ησυχία του και ας μείνει το άλλο άτομο - ο Θύτης - να ζει στον δικό του κόσμο με τις μεγαλομανείς ιδέες του.

Η συμπεριφορά του λεκτικά βίαιου ανθρώπου μπορεί να εκδηλωθεί με:

• Εκφοβισμό,
• Προσβολή,
• Σαρκασμό,
• Θυμό,
• Απειλές

Η εξουσία του πάνω στους άλλους ασκείται με:

• Φωνές- δυνατές
• Λεκτική  σαλάτα, φεύγει από το ένα θέμα πάει στο άλλο, θυμάται καταστάσεις του παρελθόντος που επιβεβαιώνουν το αλάνθαστο των πράξεων του, χωρίς να επιτρέπει να ακουστεί άλλη γνώμη μέχρι της τελικής πτώσεως του αντιπάλου. Λεκτικό Νοκ-άουτ. Πλήρης εξουσία πάνω στο Θύμα.
• Συνεχή υποτίμηση των συνανθρώπων
• Κακομεταχείρηση.

Εάν μετά από μια τέτοια συνομιλία μαζί του νοιώθεις τιποτένιος, ανίκανος και ανασφαλής τότε είσαι ένα μεγάλο θύμα της λεκτικής βίας κάποιου άλλου και χρειάζεσαι βοήθεια.

Τι μπορεί να κάνει κάποιος για να σώσει την ψυχική του υγεία από τον λεκτικά βίαιο άνθρωπο;

Αν είναι άτομο του οικογενειακού περιβάλλοντος  τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα γιατί στον χώρο εργασίας μπορεί να συγκεντρωθείς στα άμεσα εργασιακά σου καθήκοντα, και να τον αποφύγεις. Εκεί υπάρχουν και  άλλοι που μπορούν να μαρτυρήσουν για βτυν συμπεριφορά του. Εκτός και είναι ο Προϊστάμενος, οπότε είναι μόνος 

 Η κατάσταση στο σπίτι είναι ακόμη πιο δύσκολη γιατί η συναισθηματική  σύνδεση και η αγάπη σε οδηγεί από τη μια να νοιώθεις ως το θύμα της υπόθεσης, αλλά από την άλλη σκέφτεσαι πως το συγγενικό σου άτομο- ο θύτης- και αυτός υποφέρει γιατί τίποτε δεν τον ικανοποιεί και έχει και την εντύπωση πως κανένας δεν σέβεται τις προσπάθειες του και τον αποφεύγει.

 Τα πράγματα είναι πολύ τραγικά όταν τον ακούσεις να υψώνει τον τόνο της φωνής του, να βγάζει από το στόμα του λόγια που δεν πιστεύεις πως ένα αγαπητό κοντινό σου πρόσωπο μπορεί να εκφράσει για σένα, να σε υποτιμά μέχρι μηδενισμού και εσύ το θύμα να καταριέσαι τη στιγμή που θέλησες να μιλήσεις για κάτι.

Εκείνο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως δεν μπορούμε με τον λεκτικά βίαιο και υποβαθμιστικό  μας άτομο να τα βγάλουμε πέρα με την ίδια λεκτική αντεπίθεση...

Το άτομο αυτό  είναι ικανό πάντα να βγαίνει αλώβητο και θα σου φορτωθούν και πάλιν η ευθύνη και το φταίξιμο για το ζήτημα που προέβαλες αντίσταση.

Άρα λοιπόν αποφεύγουμε οποιανδήποτε σύγκρουση. Μην τον αντικρούεις. Αυτό δεν σημαίνει υποχώρηση, αλλά λογικό μέτρο για διαφύλαξη γης ψυχικής μας υγείας.

• Μην τον αντιμετωπίζεις δημόσια. Σε ένα άτομο με πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση η οποιαδήποτε προσπάθεια ταπείνωσης δεν θα γίνει καθόλου αποδεκτή από τον παντοδύναμο και παντογνώστη σου θύτη.
• Σε όλες τις περιπτώσεις προσπάθησε να είναι ψύχραιμος και μην δώσεις απαντήσεις στις χαώδεις και συγχυτικές του ερωτήσεις. Μην πέσεις στο επίπεδο του.
• Πρέπει πάντα να γνωρίζεις πως και αυτός υποφέρει. Έχει ανασφάλειες. Δείξε αγάπη και κατανόηση.

Πολύ σπάνια τέτοια άτομα ζητούν βοήθεια. Εκτός αν κάπου στο βάθος υπάρχει μια κρυφή κατάθλιψη που γεννά τον θυμό στους άντρες και το κλάμα και μοναξιά στις γυναίκες.

Συνήθως είναι τα θύματα που ζητούν βοήθεια και δυστυχώς είναι και αυτά αβοήθητα  γιατί ο λεκτικά βίαιος θα μπορέσει να αλλάξει τη στάση του μόνο εάν αυτός κατανοήσει την κατάσταση του, την αποδεχτεί και αποφασίσει να το κάνει.