Η νέα κατάσταση πραγμάτων έφερε στη  επιφάνεια και νέους τρόπους επικοινωνίας στην συζυγική μας ζωή.

Τα νέα δεδομένα μας υπαγορεύουν όπως είμαστε κλειστοί μέσα σε ένα χώρο μαζί με το έτερο μας  ήμισυ 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Μοναδική έξοδος μια ώρα την ημέρα για κάλυψη διαφόρων αναγκών επιβίωσης. Ο υπόλοιπος χρόνος είναι αφιερωμένος  με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, σε μας.

Είναι γεγονός πως η ποιότητα της σχέσης, ανεξάρτητα από την προηγούμενη της κατάσταση δοκιμάζεται πάρα πολύ.  

Και αυτό γιατί τώρα δεν μιλούμε πλέον μόνο για την συναισθηματική  σχέση δύο ατόμων που τους ένωσε η μοίρα πριν αρκετά χρόνια και είχε τα πάνω της, που έχουν συνηθίσει και αποδεχτεί ένας τον άλλο για να επιβιώνουμε. 

Τώρα όλα αυτά είναι συνδεδεμένα και με  μια σειρά άλλων προβλημάτων που προκύπτουν από τις συνθήκες του αποκλεισμού, την  μη εργασιακή μας απασχόληση, τα αρκετά ενδοψυχικά προβλήματα που βιώνει ο καθένας ξεχωριστά και  που φέρνει η αβεβαιότητα και η  πλήξη, τα διάφορα οικονομικά και άλλα  προβλήματα  που νοιώθουμε πως έρχονται στο κεφάλι μας και πολλά άλλα.

Μέσα στην πορεία αυτής της κατάστασης μπορεί να βγουν στην επιφάνεια παρεξηγήσεις και συγκρούσεις που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. 

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως αν εκδηλωθούν αρνητικά συναισθήματα στην συζυγική σχέση υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούν προς το χειρότερο. Κρατούν βαθιά μέσα τους τα αρνητικά συναισθήματα και δυστυχώς τα βιώνουν πολύ οδυνηρά σε ατομικό επίπεδο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί σε μεταγενέστερο στάδιο να εκδηλωθούν και ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία, που μας δίνει ο απεριόριστος χρόνος της καραντίνας, αλλά και το συνεχές της επαφής μας με το ταίρι μας να εκφράσουμε όποια συναισθήματα έχουμε και μας απασχολούν  και να βρούμε με ήπιο τρόπο  μεθόδους επεξεργασίας τους.

Βάζοντας πάντα μπροστά σε κάθε φράση μας την λέξη « νοιώθω» μπορούμε να εκφράσουμε ότι θέλουμε , γιατί αυτό είναι που νοιώθουμε, έτσι νοιώθουμε, ανεξάρτητα από τον λόγο που μας οδήγησε να νοιώθουμε έτσι.

Με τον τρόπο αυτό θα αρχίσει ο διάλογος. Δεν κατηγορούμε κανένα, δεν θεωρούμε κανένα υπαίτιο της κατάστασης μας. Απλά  έτσι νοιώθουμε και με αυτό τον τρόπο εκφράζουμε τα συναισθήματα μας.

Για να γίνει καλύτερα κατανοητό θα δώσουμε ένα παράδειγμα:

Ύστερα από μια συζήτηση του ζεύγους ο ένας από τους δύο έχει φρικτό πόνο στο στομάχι…

Αν ο ένας από του δύο εκφρασθεί με τον πιο κάτω τρόπο:

« Μου έπρηξες το στομάχι με αυτά που μου είπες...»

Το πιο σίγουρα θα συμβεί είναι η συζήτηση να μετεξελιχθεί σε καυγά και να μην γίνει κανένας διάλογος.

Ο λόγος είναι πως η μετάφραση αυτής της φράσης είναι πως: «με πονάει το στομάχι  και η ευθύνη ανήκει σε σένα, δηλαδή εσύ φταις».

Επακόλουθο στην επίθεση.. είναι η άμυνα και πολλές φορές η άμυνα είναι πολύ πιο βίαιη από την επίθεση

Αν όμως βάλουμε μπροστά την λέξη «νοιώθω», δεν κατηγορούμε κανένα.

« Νοιώθω ένα φρικτό πόνο στο στομάχι. Δεν ξέρω... Είναι από το φαγητό που φάγαμε το μεσημέρι, είναι από την συζήτηση που κάναμε, δεν ξέρω;...»

Και ο διάλογος είναι ανοικτός και μπορεί να συνεχίσει, γιατί δεν κατηγορήσαμε κανένα...

« Νοιώθω ένα φρικτό πόνο στο στομάχι. Δεν ξέρω... Είναι από το φαγητό που φάγαμε το μεσημέρι, είναι από την συζήτηση που κάναμε, δεν ξέρω;...»

Και ο διάλογος είναι ανοικτός και μπορεί να συνεχίσει, γιατί δεν κατηγορήσαμε κανένα...

Μέσα από την συζήτηση πρέπει με πολύ προσεκτικό τρόπο να συζητήσουμε με το ταίρι μας μήπως αυτά που συζητούμε και αφορούν την σχέση μας, δηλαδή πως δέχεται ο ένας τον άλλο, αν τον πιστεύει ή όχι και πολλά άλλα δεν είναι καν η ουσία της συζήτησης. 

Μήπως η αβεβαιότητα η ανασφάλεια που μας φέρνει η κατάσταση του αποκλεισμού και της κρίσης, που πίσω της υπάρχουν προβλήματα φυσικής και οικονομικής ανασφάλειας για μας τα παιδιά και πιθανόν εγγόνια και μας οδηγούν σε υψηλά επίπεδα στρες και άγχους και αντί να τα αντιμετωπίσουμε αυτά, κοιτάζουμε  το επίπεδο ης σχέσης μας;. 

Δηλαδή, αλλού είναι το πρόβλημα και αλλού το ψάχνουμε.

Και  όχι μόνο αυτό. Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές  μήπως δηλητηριάζουμε και την σχέση, αποξενωνόμαστε ο ένας από τον άλλο και αν δεν  έχουμε άλλο υποστηρικτικό σύστημα από παιδιά, συγγενείς , φίλους, είναι τυχερός αυτός που θα επιβιώσει.

Άρα λοιπόν αν οι στόχοι μας είναι να ενισχύσουμε την λειτουργικότητα της σχέσης, εκφράζουμε  στο ταίρι μας όλα μας τα συναισθήματα, απλά τα δηλώνουμε με τρόπο που να ανοίγουμε τον διάλογο και όχι να το κλείνουμε. 

Η κρίση και αυτά που περνούμε το απαιτεί.