ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΟΣΥΡΟΤΗΤΑΣ

Στην Κλινική ΒΕΡΕΣΙΕ προτείνεται θεραπεία της εξάρτησης από την κοκαίνη τόσο στην Κλινική όσο και ως εξωτερικό Πρόγραμμα. Εφαρμόζεται επίσης εντατικό Πρόγραμμα Ατομικής Ψυχολογικής Απεξάρτησης, καθώς και αντιμετώπιση της συννοσυρότητας, δηλαδή ύπαρξη της εξάρτησης που συνοδεύεται και από ψυχική διαταραχή.

Η κοκαίνη που δεν λαμβάνεται ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά δεν προκαλεί σωματική εξάρτηση αλλά μόνο ψυχολογική εξάρτηση. Η κοκαίνη μπορεί όμως να δημιουργήσει έντονα ψυχικά φαινόμενα, για τα οποία συνήθως ο εξαρτημένος απευθύνεται για βοήθεια. Όταν ο εξαρτημένος από κοκαΐνη ζητά βοήθεια συνήθως, αρχικά λαμβάνεται μια πρώτη συνέντευξη και ακολουθεί μια πρόταση από την πλευρά του γιατρού για κατάλληλη θεραπεία.

Για κάποιες θεραπείες απαιτείται εισαγωγή τουλάχιστον για 5 μέρες στην Κλινική. Άλλες θεραπείες όμως μπορούν (μερικώς) να πραγματοποιηθούν στο σπίτι. Ο εξαρτημένος διέρχεται από κάποια στάδια. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας πιθανώς να υποφέρει από κάποια διαταραχή της διάθεσης. Μετά ακολουθεί μια περίοδο περίπου 10 εβδομάδων κατά τη διάρκεια των οποίων οι εξαρτημένοι αποκτούν αυτοπεποίθηση και έχουν το αίσθημα ότι όλα βρίσκονται υπό έλεγχο.

Ο εξαρτημένος μπορεί να νομίζει ότι είναι εύκολο να κρατηθεί μακριά από την κοκαΐνη. Μετά ακολουθεί μια περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εξαρτημένος μπορεί να παρουσιάσει έντονα καταθλιπτική διάθεση σαν να είναι πίσω από ένα γυάλινο τοίχο και δεν μπορεί με τίποτα να νιώσει καλά. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες παρουσιάζονται ψυχωσικά συμπτώματα με διαταραχές συμπεριφοράς, που θυμίζουν σχιζοφρένεια.

Εδώ η περίπτωση αντιμετωπίζεται ανάλογα με φαρμακοθεραπεία και ψυχοθεραπεία. Ορισμένες φορές μπορεί να χορηγούνται φάρμακα για συστηματική ανακούφιση στους χρήστες κοκαΐνης, αλλά συνήθως αυτά έχουν βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο και στοχεύουν στη μείωση των προβλημάτων που συνδέονται με τη χρήση κοκαΐνης, για παράδειγμα άγχος ή διαταραχές του ύπνου. Σε ό,τι αφορά την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση σε εξάρτηση από κοκαΐνη, εφαρμόζονται με σχετική επιτυχία συμπεριφοριστικές προσεγγίσεις βάσει εγχειριδίου που είναι επικεντρωμένες στο πρόβλημα των ναρκωτικών.

Βασιζόμενες στις αρχές της κοινωνικής μάθησης, οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να αναπτύξουν δεξιότητες για την αντιμετώπιση καταστάσεων υψηλού κινδύνου, κατά τις οποίες ενδέχεται να κάνουν χρήση ουσιών εξάρτησης.. Για τους ασθενείς που εμφανίζουν συννοσηρότητα μεταξύ ψυχικής ασθένειας και χρήσης ναρκωτικών, η διαχείριση κατά περίπτωση, η δομημένη και προστατευμένη στέγη και η χρησιμοποίηση πολυεπιστημονικής ομάδας μπορεί να συμβάλει στην επιτυχία της παρέμβασης.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υποτροπής σε κάθε μεταβατικό στάδιο.

«ΒΗΜΑ ΜΕ ΒΗΜΑ»

ΔΟΜΗΜΕΝΟ ΕΝΤΑΤΙΚΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΚΑΪΝΗ

Η χρήση/κατάχρηση της κοκαϊνης μπορεί να οδηγήσει ορισμένα άτομα στην ανάπτυξη ψυχολογικών και ψυχιατρικών προβλημάτων, τα οποία αρκετές φορές είναι αναγκαία να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτικά μέσα.

Η ψυχολογική απεξάρτηση και η συνεχής αποχή από την χρήση απαιτούν συμμετοχή σε πρόγραμμα ψυχολογικής στήριξης.

Το Πρόγραμμα «ΒΗΜΑ ΜΕ ΒΗΜΑ» είναι ένα δομημένο ατομικό πρόγραμμα Απεξάρτησης και βασίζεται στη λογική- συναισθηματική και συμπεριφερική θεραπεία.

Μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε στάδιο της χρήσης.

Εφαρμόζεται σε πολύ τακτικές ατομικές συναντήσεις ( εφαρμόζεται με βάση τις ανάγκες του θεραπευόμενου) από εκπαιδευμένο ψυχολόγο που διαρκούν ενάμιση ώρα.

Το πρόγραμμα με την επιτυχή αφομοίωση του προηγούμενου βήματος, εφαρμόζεται σταδιακά και καλύπτει ΒΗΜΑ ΜΕ ΒΗΜΑ τις ακόλουθες κυριότερες πτυχές:
1. Αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος
2. Η σχέση του ατόμου με τις ουσίες και συμπεριφορές εξάρτησης
3.Η ψυχολογική κατάσταση του θεραπευομένου. Ψυχομετρικά τεστ.
4. Ψυχοεκπαίδευση
5. Ύπαρξη, αναζήτηση και ενίσχυση κινήτρων.
6. Αλλαγή στάσεων/ πιστεύω απέναντι στο φαινόμενο της χρήσης.
7. Δραστήρια συμμετοχή/σχεδιασμός/εφαρμογή αλλαγών συμπεριφοράς σε σχέση με την χρήση
8.Οριοθέτηση στις σχέσεις/χώρους/χρόνο
9. Τοποθέτηση στόχων
10.Το πρόβλημα της χρήσης και η οικογένεια του θεραπευόμενου/ συνεξάρτηση/σύμμαχοι.
11.Αποτροπή της υποτροπής
12.Σχεδιασμός προγράμματος κοινωνικής επανένταξης.

ΕΠΙΣΗΣ στα εξαρτημένα άτομα και στις οικογένειες τους προτείνεται συμμετοχή σε ομαδικά προγράμματα ψυχολογικής απεξάρτησης.