Η υδροχλωρική κοκαΐνη (C17H21NO4) είναι διεγερτική ουσία. Προκαλεί έντονη ψυχολογική εξάρτηση και σε ορισμένες περιπτώσεις σωματική εξάρτηση.

Η κοκαίνη είναι μια λευκή κρυσταλλική σκόνη που μπορεί να διοχετευτεί στον ανθρώπινο οργανισμό με τους ακόλουθους τρόπους:

• εισπνέεται από τη μύτη ως πρέζα,
• καπνίζεται,
• καταπίνεται μαζί με νερό
• λαμβάνεται με ένεση ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια.

Η πιο συχνή χρήση- που είναι και της μόδας - είναι η εισπνοή από την μύτη.

Στην περίπτωση αυτή ουσία απορροφάται γρήγορα από το ρινικό βλεννογόνο και εισέρχεται στο αίμα και από εκεί στον εγκέφαλο, όπου προκαλεί την έκκριση ντοπαμίνης, χημικής ουσίας που δρα ως νευροδιαβιβαστής και σχετίζεται με το αίσθημα της ευχαρίστησης/ηδονής.

Από την επεξεργασία της υδροχλωρικής κοκαΐνης με κάλιο και αιθέρα προκύπτει το "κρακ" (crack), το οποίο ο χρήστης καπνίζει μαζί με μαριχουάνα ή θερμαίνει και εισπνέει τον καπνό του.

Το όνομά του οφείλεται στο χαρακτηριστικό ήχο που προκαλεί κατά τη διάρκεια του καπνίσματος. Επιδρά άμεσα στον εγκέφαλο.

Επακόλουθα της χρήσης.Η δυσκολία αποδοχής του προβλήματος και η οριστική θεραπεία

Η κοκαίνη μπορεί να δημιουργήσει έντονα ψυχικά επακόλουθα. Αυτά μπορεί να είναι ανησυχία, νευρικότητα, αϋπνία, επιθετικότητα, παρανοϊκές ιδέες, παραλήρημα.

Τα πιο πάνω οδηγούν την οικογένεια και τους φίλους του να αντιληφθούν την ύπαρξη του προβλήματος και να αρχίσουν τις πιέσεις προς το εξαρτημένο άτομο για διακοπή της ουσίας.

Όπως και σε όλες τις περιπτώσεις ουσιοεξάρτησης, το εξαρτημένο άτομο αρνείται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα την ύπαρξη του προβλήματος, δεν το αποδέχεται, ρίχνει αλλού ευθύνες για την συμπεριφορά του και αντιδρά αρνητικά, ακόμη και βίαια σε όλες τις παρατηρήσεις και παροτρύνσεις.

Αυτή είναι η πιο δύσκολη περίοδος της πορείας της ουσιοεξάρτησης προς την θεραπεία.

Οι συγγενείς και φίλοι στην αρχή πιστεύουν πως με την εκλογίκευση των θετικών και αρνητικών επιπτώσεων της επίδρασης της ουσίας, ειδικά όταν υπάρχουν θέματα βίας, απειλών, απώλεια χρημάτων ή δοκιμαστικής απομάκρυνσης από την οικογενειακή εστία, το κίνητρο της ύπαρξης παιδιών, ή νομικών επιπτώσεων το εξαρτημένο άτομο θα συνετιστεί, θα σκεφτεί με λογικό τρόπο και θα πάρει την μεγάλη απόφαση.

Αυτό όμως δύσκολα πετυχαίνεται γιατί το άτομο ζει σε άλλη πραγματικότητα. Η λογική και η κρίση που προβάλλουμε εμείς, σε αυτόν δεν λειτουργούν.

Δυστυχώς η μια μετά την άλλη υπόσχεση του εθισμένου ατόμου αποτυγχάνει να γίνει πράξη και εντείνεται η απογοήτευση στο υποστηρικτικό περιβάλλον και το άτομο οδηγείται σταδιακά στην απομόνωση από τους δικούς του.

Εδώ συμπληρώνεται δυστυχώς ο φαύλος κύκλος και το εξαρτημένο άτομο, χωρίς πλέον καμιά συναισθηματική και ουσιαστική στήριξη παραμένει έρμαιο των ιδεών και των αρνητικών παρανοϊκών σκέψεων που του δημιουργεί η ουσία και οδηγείται ολοταχώς στην καταστροφή.

Η αποτυχία στην διατήρηση του οικογενειακού συστήματος συνήθως προηγείται ή κάποτε ακολουθεί και η εργασιακή αποτυχία. Η απουσία εισοδήματος και η κοινωνικοποίηση του προβλήματος φέρει και επιπρόσθετες δυσκολίες στην ζωή και στην συντήρηση της εξάρτησης.

Έχοντας υπόψη πως η συντήρηση της εξάρτησης με κοκαίνη είναι πολυδάπανη, η εμπλοκή του ατόμου σε βίαιες πράξεις στο άμεσο και πιο ευρύ οικογενειακό περιβάλλον ή αναζήτηση μη νόμιμων τρόπων εξασφάλισης πόρων, δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ την κατάσταση.

Τα πιο πάνω δημιουργούν την ανάγκη συνεχούς αύξησης της δόσης και όλα τα πιο πάνω αρνητικά επακόλουθα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο.

Αναζήτηση του κομβικού σημείου της αλλαγής

Στην κατάσταση αυτή και σε αυτό το στάδιο της άρνησης ύπαρξης του προβλήματος, οι μόνοι που μπορούν να βοηθήσουν είναι τα άτομα της οικογένειας, φίλοι, συνάδελφοι, γείτονες, εθελοντές και άλλοι.

Πρέπει από την αρχή να γίνει κατανοητό από όλους τους πιο πάνω που θα δοκιμάσουν να βοηθήσουν πως πρέπει να δώσουν πολλά από τον εαυτό τους, να καταπιέσουν την απογοήτευση τους και να μη περιμένουν γρήγορα αποτελέσματα.

Επίσης για να συνεχίσουν να είναι χρήσιμοι στο αγαπημένο τους εξαρτημένο άτομο όταν αντιληφθούν πως από μόνοι τους δεν θα μπορούν να τα βγάλουν πέρα και θα οδηγηθούν στην εξουθένωση είναι καλύτερα να εγκαταλείψουν την ατομική τους προσπάθεια και να απευθυνθούν και σε άλλους, ακόμη και ειδικούς, που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν και η προσπάθεια να συνεχίσει να γίνεται ομαδικά.

Αυτό που απαιτείται είναι κατανόηση, αγάπη, επιμονή και υπομονή.

Το άτομο με το οποίο θα ασχοληθούμε ζει σε μια δική του άλλη πλασματική πραγματικότητα και πολλά από τα λογικά μας επιχειρήματα δεν τα αποδέχεται, τα απορρίπτει και προβάλλει δικές του δικαιολογίες, τις οποίες πιστεύει ακράδαντα πως του δίνουν την δύναμη να συνεχίζει την εξάρτηση του.

Δηλαδή ο ίδιος πιστεύει πως με την χρήση αποκτά δύναμη να εργάζεται, να διαβάζει, να καταπολεμεί την κατάθλιψη του, να γίνεται καλύτερος εραστής, πως λύνει πιο εύκολα τα προβλήματα του, γίνεται πιο κοινωνικός και διάφορα άλλα. 

Ξεκινώντας την προσπάθεια μας πρέπει να έχουμε ένα συγκεκριμένο σκοπό- να βοηθήσουμε το εξαρτημένο άτομο να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί το πρόβλημα του.

Αυτό είναι το πιο βασικό και πιο σοβαρό μέρος της όλη προσπάθειας για απαλλαγή από την εξάρτηση.

Αυτό πρέπει να μιληθεί σε τέτοιο βαθμό που να γίνει αντιληπτό πως το εξαρτημένο άτομο έχει κατανοήσει το πρόβλημα, να δηλώνει με αρκετά λόγια ( όχι με ένα ναι ή όχι) πως το καταλαβαίνει και πως θεωρεί αναγκαίο να κάνει κάτι για να το αλλάξει.

Επίσης πρέπει να ακολουθήσουν και ενδεικτικές πράξεις- αραίωση της δόσης, αλλαγή τρόπου ζωής, αλλαγή στεκιών, ή διαδρομών, αφαίρεση τηλεφώνων από το κινητό και άλλων που πράγματι δείχνουν αποφασιστικότητα για αλλαγή.

Σαυτό το πρώτο στάδιο επιμένουμε αρκετά και δεν βιαζόμαστε να σηκώσουμε το τηλέφωνο του ειδικού για να ξεκινήσουμε θεραπείες.

Πρώτο γιατί το τηλέφωνο δεν είναι εμείς που θα το σηκώσουμε, αλλά το εξαρτημένο άτομο, το οποίο αφού αποδέχτηκε πως έχει πρόβλημα, το αναγνώρισε και μόνο του αποφάσισε να ξεκινήσει την διαδικασία για να το λύσει.

Δηλαδή πρέπει να υπάρξει αίτημα από δικής του πλευράς.

Από εκεί και πέρα ο ρόλος του συγγενή και φίλου είναι υποστηρικτικός στην απόφαση του εξαρτημένου ατόμου.

Δηλαδή εμείς θα στηρίξουμε οτιδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο την απόφαση του για αλλαγή, είτε αυτή θα έχει σας στάδιο την αποτοξίνωση στο σπίτι ή σε κλινική, ή την απεξάρτηση σε ανοικτό ή κλειστό χώρο.

Τότε μόνο θα καρπωθούν οι προσπάθειες μας.

Όλα με κάποια σειρά και πάντοτε δίνοντας την ευθύνη για όλες τις πράξεις που θα γίνουν για ολοκληρωτική απελευθέρωση από την εξάρτηση στο ίδιο το εξαρτημένο άτομο.