Βρισκόμαστε σε ένα πόλεμο με ένα εντελώς αόρατο εχθρό. 

Συνήθως σε ένα πόλεμο υπάρχει μια ψυχολογική προετοιμασία- ένας λόγος, μια αιτία, μια πρόκληση. Αυτό μπορεί να είναι μια εδαφική διεκδίκηση , μπορεί να είναι μια προβληματική υφαλοκρηπίδα , μια ζώνη αποκλειστικής εκμετάλλευσης με αέρια ή πετρέλαια,  ή  τέλος πάντων η απαγωγή μιας Ωραίας Ελένης.

Σε αυτόν τον πόλεμο όμως δεν υπάρχει ούτε λογική αιτία κατανοητή από τον απλό πολίτη, ούτε αφορμή, ούτε κήρυξη, ούτε εναρκτήριο λάκτισμα. 

Απλά ένα ιός φτιάχνεται μεγαλώνει, αποκτά δυνάμεις και αρχίζει να διαδίδεται ανά την υφήλιο περνά σύνορα, σκοτώνει, φέρνει πανικό, στερεί την ελευθερία, φέρνει οικονομική δυσπραγία και ανείπωτη  δυστυχία σε όλο τον κόσμο.

Σε όλους τους πολέμους για την αντιμετώπιση του εχθρού υπάρχει στρατηγική και τακτική, όπως και εδώ. 

Η διαφορά εδώ, στην περίπτωση του κορονοϊού, είναι ότι  οι επιθετικές μας δυνάμεις, αντί να παραταχθούν και να ανακόψουν τον εχθρό πρέπει να κρύβονται. Κάποτε αυτό το ονομάζαμε ομαλή αναδίπλωση. Τώρα είναι ανώμαλη.

Εδώ είναι που φαίνεται πως συμβαίνει κάτι το πολύ παράλογο. 

Αλλάξαν οι όροι και όλα γίνονται  πιο δύσκολα κατανοητά. Η  επίθεση  λέγεται φυγή και η κατατρόπωση και εξουδετέρωση του εχθρού είναι να μην βρει το στράτευμα που κρύβεται και πως κρύβεται. 

Η επίθεση λέγεται  κρύψιμο στο χαράκωμα.

Και αυτό γιατί ο εχθρός αλλάζει μορφή και δυνάμεις, μεταλλάσσεται και χτυπά ύπουλα. 

Μπορεί να διεισδύσει στις γραμμές του εχθρού καλυμμένος, χωρίς κανένα σύμπτωμα, να μεταφέρει τα πολεμοφόδια του ήρεμα, χωρίς κανένας να το καταλάβει και όταν είναι έτοιμος αρχίζει την αόρατη του δράση και τότε μετρούμε τις απώλειες. 

Πολύ μεγάλο παιγνίδι ο σύγχρονος πόλεμος των ιών και των μικροβίων.

Αντίθετος από οποιαδήποτε λογική, αλλά όλοι αυτό λένε: 

Κρύψου και για να σωθείς υπάρχει μόνο ένα πράγμα- να μην σε βρει σε εχθρός.

Είναι αυτό που δυσκολεύει αρκετό κόσμο να δεχτεί την παθητική άμυνα σαν κατά μέτωπο επίθεση και είναι για αυτό που νομίζει πως με την περιφρόνηση του κινδύνου αυτός δεν θα τολμήσει ούτε να τον απειλήσει, ούτε και να τον βλάψει.

Επίσης  ο φόβος που φέρνει αυτή η αόρατη αλλά τεράστια απειλή μπορεί να οδηγήσει  άτομα στον παραλογισμό της αντίληψης του κινδύνου.

Η περιφρόνηση του κινδύνου φαίνεται με την μη αυστηρή τήρηση των  μέτρων κοινωνικής απομάκρυνσης και με της προσωπικής υγιεινής στο σπίτι και στους τόπους εργασίας.

Η εφαρμογή μεθόδων που εστιάζουν στην λογική και την κρίση των ανθρώπων και όχι στο συναίσθημα του φόβου, πιστεύουμε θα βοηθήσει για να γίνει κατανοητός και αποδεκτός ο κίνδυνος, αλλά και οι τρόποι αποφυγής, αλλά και της διάδοσης της μόλυνσης από τον κορονοίό.

Γιατί η επίθεση είναι η άμυνα…