Η διαχείριση των ψυχικών αποθεμάτων στον εργασιακό χώρο

Ο κάθε άνθρωπος ξεκινά την ημέρα του με διαφορετικά αποθέματα ψυχικής ενέργειας.

Η ενέργεια αυτή συσσωρεύεται από πολλούς παράγοντες, μερικούς που καθορίζονται από την καλή μας σωματική υγεία, από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας, όπως είναι το θέμα της αυτοεικόνας και αυτοπεποίθησης, οι ικανότητες μας για προσαρμογή, η κατανόηση των συναισθημάτων. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η ποιότητα του ύπνου, η καλή διάθεση και τα θετικά συναισθήματα που έχουμε και πολλοί και διάφοροι άλλοι παράγοντες.

Με το ενεργειακό αυτό απόθεμα, προετοιμαζόμαστε για έξοδο από το σπίτι, για να ταξιδεύσουμε για τον τόπο που εργαζόμαστε. Εκεί καλούμαστε να παίξουμε ένα συγκεκριμένο ρόλο με μετρήσιμα αποτελέσματα, που ονομάζονται παραγωγή και η ικανότητα μας για απόδοση ως παραγωγικότητα.

Για να πετύχουμε τα πιο πάνω πρέπει να επικοινωνήσουμε με άλλα άτομα, να αναπτύξουμε σχέσεις, να ανταλλάξουμε δηλαδή συναισθήματα με συναδέλφους, με διευθυντές και με πελάτες, να εργαστούμε, να αντιμετωπίσουμε σωματική, πνευματική και ψυχική επιβάρυνση, να πρωτοτυπήσουμε, να αντέξουμε πιέσεις και απρόοπτα και πολλά άλλα.

Για να γίνουν όλα αυτά αντλούμε συνέχεια ενέργεια από τα αποθέματα μας.

Η διαφορά μας με το κινητό μας τηλέφωνο είναι πως στον εγκέφαλο μας δεν υπάρχει κανένας ηλεκτρονικός μετρητής που να μας δείχνει πως η μπαταρία μας είναι γεμάτη, για παράδειγμα, κατά 48% ή πως μας μένουν μόνο 2% για να λάβουμε μέτρα, έγκαιρα να ανανεώσουμε τα αποθέματα αυτά για να συνεχίσουμε να είμαστε λειτουργικοί..

Εκείνο που συμβαίνει δυστυχώς, που δείχνει πως τα αποθέματα μας μειώνονται είναι η κούραση, τόσο σωματική όσο και ψυχική, αλλά και η μείωση της λειτουργικότητας και της παραγωγικότητας μας.

Ο στόχος όμως είναι να μην φτάνουμε ως εδώ...γιατί αν παρουσιαστούν τα πρώτα συμπτώματα της εξουθένωσης είναι πολύ δύσκολο να ανανεώσουμε τα ενεργειακά μας αποθέματα άμεσα και γρήγορα, γιατί δεν είμαστε κινητό τηλέφωνο, που μπορούμε με μια σύνδεση με το ηλεκτρικό δίκτυο να μπορούμε να το πετύχουμε.

Το πρόβλημα είναι πότε και πώς αντιλαμβανόμαστε πως μειώνονται τα αποθέματα αυτά και τι κάνουμε για να συνεχίσουμε να είμαστε οι ίδιοι. Το λέμε αυτό γιατί κάποτε μπορούμε, αν δεν κατανοήσουμε την κατάσταση μας και η κατάσταση του άγχους και της εξουθένωσης μας μπορεί να μας οδηγήσει σε εκδήλωση συμπεριφορών, που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα ήταν χαρακτηριστικό μας γνώρισμα.., Δηλαδή μπορούμε να γίνουμε απότομοι, να βρίσουμε, να αρνηθούμε εργασία ή εξυπηρέτηση, να μαλώσουμε και να κάνουμε σκάνδαλο και μετά να λυπόμαστε..

Το μόνο που μπορεί να μας βοηθήσει είναι να κάνουμε ένα διάλογο με τον εαυτό μας για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που μας αδειάζει τα αποθέματα.

Αυτά μπορεί να είναι πολλοί παράγοντες που χρειάζονται μελέτης με σκοπό την αποφυγή τους.

Πρώτα είναι το ωράριο- οι ώρες που ξεκινούμε και τελειώνουμε την εργασία μας- αν δηλαδή μας βολεύουν ή μας φέρνουν επιπρόσθετο άγχος. Για παράδειγμα αν οι ώρες που εργαζόμαστε μας δυσκολεύουν στο να φροντίσουμε το παιδί μας, αν δεν προλαβαίνουμε ειδικά το πρωί να το πάρουμε στο σχολείο και να είμαστε στον εργασιακό μας χώρο στην ώρα μας και άλλα παρόμοια.

Δεύτερο είναι ο φόρτος της εργασίας- αν αυτό που ζητείται από εμάς είναι αυτό που μπορούμε να αποδώσουμε. Δηλαδή αν νοιώθουμε πως αυτό που μας αναθέτουν είναι υπερβολικό για τις δικές μας τις δυνάμεις και ζούμε με την φόβο της αποτυχίας..

Τρίτο είναι το επίπεδο των σχέσεων μας, τόσο ανάμεσα στους συναδέλφους, όσο και με την διεύθυνση της εργασίας μας. Αν δηλαδή υπάρχει συνεχές άγχος και ένταση και το κάθε βήμα μας στον εργασιακό χώρο συνοδεύεται από αρνητικά συναισθήματα, απαιτείται πολλή ενέργεια για να το αποφύγουμε..

Τέταρτο είναι το θέμα τα ανταμοιβής- ηθικής, οικονομικής και βαθιάς προσωπικής ικανοποίησης. Αν δηλαδή νοιώθουμε πως δεν παίρνουμε αυτό αναμέναμε σίγουρα θα έχει επίπτωση στην παραγωγικότητα, στην διάθεση μας, στην γρήγορη κούραση και εξουθένωση στην δημιουργία άγχους και στην εξάντληση πολλών ενεργειακών αποθεμάτων...

Με βάση τα πιο πάνω, ορισμένα πράγματα καθορίζονται από εμάς και άλλα από άλλους εξωτερικούς παράγοντες.

Αυτό που εμάς μας ενδιαφέρει από ψυχολογικής πλευράς είναι τα πράγματα που μπορούμε εμείς να επηρεάσουμε για να διαφυλάξουμε τα ενεργειακά μας αποθέματα και να αντέξουμε ψυχικά, όχι μόνο να περάσουμε μια μέρα, αλλά η εργασία μας γενικά να μας δίνει ευχαρίστηση και ικανοποίηση.

Στον τομέα της δικής μας ευθύνης μπορούμε να κάνουμε δύο βασικά πράγματα:

  • Να κάνουμε λιγότερα πράγματα, έτσι που να εξοικονομείται ενέργεια
  • Να βρούμε τρόπους επανατροφοδότησης.

Για το πρώτο μπορούμε να κάνουμε ένα κατάλογο από πράγματα που κάνουμε που μας οδηγούν στην σωματική ή και ψυχική εξουθένωση- πιθανόν η ταυτόχρονη ανάληψη πολλών καθηκόντων... η συνεχής αναβολή αποπεράτωσης εργασιών και μένουν όλα για την τελευταία μέρα, η ανάθεση εργασιών σε άλλα άτομα, που είμαστε σίγουροι από την αρχή πως δεν θα κάνουν τα πράγματα όπως εμείς τα θέλουμε και έτσι θα κάνουμε και διπλή δουλειά και πολλά παρόμοια.

Όσο δε αφορά το δεύτερο- της ανατροφοδότησης- κατά την διάρκεια της εργασίας αυτό μπορεί να περιλαμβάνει προγραμματισμένα διαλείμματα των πέντε- δέκα λεπτών, οι ασκήσεις αναπνοής για χαλάρωση, το τηλεφώνημα σε αγαπημένα πρόσωπα, μια έξοδος από τον χώρο μας και ένας περίπατος, η ενασχόληση με εικόνες, ανέκδοτα, βίντεο που προκαλούν γέλιο μπορούν να γεμίσουν τις ψυχικές μας μπαταρίες και να μας δώσουν δύναμη να νοιώθουμε καλά και να αντιμετωπίσουμε όλες τις καταστάσεις που μας προκαλούν στρες.

Τέλος όταν εμείς νοιώθουμε καλά και έχουμε ενεργειακή δύναμη τότε μπορούμε να προωθήσουμε για επίλυση και προβλήματα που ζητούν αλλαγές έξω από εμάς, δηλαδή από τους άλλους.