Ένα από τα πιο βασικά θέματα που έβγαλε στην επιφάνεια η πανδημία της μόλυνσης του κορονοϊού ήταν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία μας προδιαγράφει την αξία της ζωής των ηλικιωμένων συμπολιτών μας και ειδικά των υπερηλίκων με διαφορετικό τρόπο από τους υπόλοιπους.

¨Όταν λέμε στη καθομιλουμένη «υπερήλικα» εννοούμε τα άτομα που κάλυψαν 65 και πάνω χρόνια επίγειου βίου.

Στον τόπο μας πιθανόν τα χρόνια της συνταξιοδότησης να παίζουν οριακό ρόλο στην κατάταξη των ανθρώπων σε μια άλλη τάξη, πιθανόν αυτών που έζησαν την ζωή τους δημιουργικά και τώρα αυτό που τους μένει είναι η ησυχία της σύνταξης και της ανέμελης ζωής μέχρι να έλθει νομοτελειακά το τέλος..

Το θέμα είναι πως το τέλος αυτό φάνηκε πως καθορίζει πλέον μια πολύ διαφορετική στάση της κοινής γνώμης σε δύσκολες στιγμές.

Για παράδειγμα το «τέλος» χιλιάδων υπερηλίκων στην αρχή της επιδημίας σε πολλές χώρες χρησιμοποιήθηκε από τους πολιτικούς και επιδημιολόγους σαν ένας τρόπος εφησυχασμού των νεότερων σε ηλικία πολιτών...

Με λίγα λόγια μην ανησυχείτε, ο ιός επιλέγει αυτούς που « έφαγαν το ψωμί τους», αυτοί που ήταν στην ουρά για τον άλλο κόσμο, μόνο που τώρα λίγο παραβιάστηκε η σειρά και συμπλήρωσαν την στατιστική των θανάτων με μεγαλύτερα ποσοστά και έφυγαν...

Απλά παραβιάστηκε λίγο  από τον κορονοϊό η νομοτέλεια..

Άρα εμείς, οι υπόλοιποι μπορούμε να μην φοβόμαστε, γιατί δεν ανήκουμε σε αυτή την πολύ ρατσιστική ηλικιακή έκφραση « ευάλωτη ομάδα», η οποία έχει την λογική δικαιολογία να την πάρει, γιατί είναι τέτοια, ο ιός μαζί του..

Απο αυτή όμως στην άποψη, σε  χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής παρατηρήθηκε πως η «ευάλωτη αυτή ηλικιακή ομάδα» δεν έτυχε της δέουσας φροντίδας σε σχέση με άλλες ομάδες του πληθυσμού. Πιθανόν στην αρχή να ήταν και αυτή η αιτία των πιο πολλών θανάτων..

Υπήρξαν δυστυχώς και τέτοιες περιπτώσεις όπου δοκιμάστηκαν αρκετά οι ηθικές αξίες και δεοντολογία ιατρών και φροντιστών, αν θα έβγαζαν από τον αναπνευστήρα υπερήλικα για να τοποθετήσουν εκεί κάποιο πολύ νεότερο.

Η προκατάληψη προς την Τρίτη ηλικία ενισχύθηκε και από τα Μέσα  Μαζικής Επικοινωνίας και από τα μέτρα κοινωνικού αποκλεισμού, που στην αρχή υπερτόνιζαν την ευαλωτότητα της ομάδας αυτής και υποτιμήθηκε όμως η επικινδυνότητα για τις υπόλοιπες ομάδες.

Το δεύτερο κύμα απλά έδειξε πως ο ιός δεν επιλέγει ηλικιακές ομάδες, αλλά ομάδες ατόμων που δεν έλαβαν έγκαιρα και σοβαρά μέτρα πρόληψης.

Με την πάροδο του χρόνου και με την αλλαγή των στατιστικών στοιχείων με την συμπλήρωση κρουσμάτων σε πιο νέες ηλικίες, άρχισε να αλλάζει και στάση του κράτους και της κοινωνίας και προς τους υπερήλικες.

Κοινωνική αλληλεγγύη 

Αυτό όμως που έκανε τα πράγματα διαφορετικά είναι η αλληλεγγύη και τα αισθήματα της αγάπης και φροντίδας που οι νεότεροι συγγενείς και φίλοι ηλικιωμένων ατόμων έδειξαν και δείχνουν για να τους φροντίσουν και να τους βοηθήσουν...

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανάληψης της τροφοδοσίας με είδη πρώτης ανάγκης και η προσωπική φροντίδα που προσφέρουν συγγενικά άτομα, αλλά και εθελοντές σε ηλικιωμένα άτομα.

Αυτή είναι η εκτίμηση που οφείλει η κοινωνία προς τα άτομα που πρόσφεραν τόσα στην κοινωνία και είναι παράδειγμα που δείχνει πως η αξία της ζωής ενός ατόμου δεν καθορίζεται με τίποτε από την ηλικία του.