Φοβίες

Οι φοβικές διαταραχές ανήκουν στις αγχώδεις διαταραχές. Η διαταραχή αυτή έχει ως βασικό χαρακτηριστικό τον επίμονο και παράλογο φόβο, που αφορά την παρουσία ή πιθανότητα παρουσίας ενός συγκεκριμένου αντικειμένου ή μιας συγκεκριμένης συνθήκης.

Η διάγνωση και διαχωρισμός της φοβίας από το φόβο γίνεται όταν η ζωή του ατόμου επηρεάζεται εξαιτίας της φοβίας στον προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό τομέα.

Η έκθεση του ατόμου μπροστά στο φοβικό αντικείμενο προκαλεί έντονο άγχος, το οποίο μπορεί να φτάσει ακόμα και στα επίπεδα του πανικού. Μια άλλη ανησυχία που εκδηλώνει το άτομο αφορά τη αίσθηση ότι θα χάσει τον έλεγχο του εαυτού του και θα εκδηλώσει σωματικά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα που εκδηλώνει τα άτομο επηρεάζουν το σώμα, τη συμπεριφορά και τις σκέψεις.

Το άτομο που εμφανίζει τη διαταραχή αυτή, όταν έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο ή τη συνθήκη που φοβάται εκδηλώνει ταχυπαλμία, εφίδρωση, τρέμουλο, λαχάνιασμα, γρήγορη αναπνοή, μυϊκές συσπάσεις, αδυναμία, ναυτία και ζάλη.

Μια άλλη συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τα άτομα με φοβίες είναι ότι κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν το φοβικό αντικείμενο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να επηρεάζεται η λειτουργικότητα του ατόμου.

Υπάρχουν διάφορα είδη φοβιών, οι οποίες διαχωρίζονται αναλόγων του φοβικού αντικειμένου:

Φοβία ζώων και εντόμων
Φοβία περιβαλλοντικών φαινομένων (π.χ καταιγίδα)
Φοβία αίματος και τραυματισμού
Φοβία ειδικών καταστάσεων (π.χ ασανσέρ)

Η ηλικία εμφάνισης της διαταραχής εξαρτάται από το τύπο της φοβίας. Οι φοβίες αρχίζουν να εκδηλώνονται από την παιδική ηλικία και την πρώιμη ενήλικη ζωή. Όσον αφορά την εκδήλωση παρατηρείται διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα. Η διαταρχή αυτή εκδηλώνεται πιο συχνά στις γυναίκες(2:1).

Όσον αφορά τη συντήρηση των φοβιών αναφέρεται ότι οι φοβίες συντηρούνται και εκτείνονται μέσω ενός φαύλιου κύκλου. Ο μηχανισμός συντήρησης είναι η αποφυγή, αφού μέσω αυτού του μηχανισμού το άτομο δεν προσφέρει τη δυνατότητα στον εαυτό του να αντιμετωπίσει το φοβικό αντικείμενο. Έτσι δεν μπορεί να διαπιστωθεί αν οι σκέψεις του είναι ρεαλιστικές.

Η συμπεριφορά αυτή αυξάνει το άγχος, το φόβο και τις απειλητικές σκέψεις για αυτή τη κατάσταση. Με αποτέλεσμα το άτομο μέσα από την εμπειρία αυτή να επιβεβαιώνει την αντίληψη του ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το φόβο του.

Όσον αφορά την αντιμετώπιση των φοβιών στηρίζεται στην φαρμακευτική αγωγή και στην ψυχολογική στήριξη. Βάση της ψυχολογικής στήριξης είναι η τροποποίηση των σκέψεων και τρων συμπεριφορών που διαιωνίζουν τις φοβίες.