Από τη δεκαετία το 1980 η ανθρωπότητα βιώνει την ψηφιακή επανάσταση.
Όσοι βρίσκονταν σε ηλικία που έζησαν την αλλαγή αυτή μπορούν να κατανοήσουν το μέγεθος της διαφοράς της αναλογικής- μηχανικής ηλεκτρικής τεχνολογίας με την ψηφιακή.
Η σημερινή νεολαία και ειδικά τα παιδιά που γεννήθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ζουν στην εποχή της πληροφορίας και όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους για αυτούς είναι δεδομένα και για τον λόγο αυτό δεν χρειάζεται να γνωρίζουν την ιστορική αλλαγή για να τα αποδεχτούν και να τα κάνουν τρόπο της καθημερινής τους ζωής.
Για μερικά από αυτά “είναι η ζωή τους”. Είναι για αυτό που βλέπουμε παιδάκια των δύο- τριών χρονών να απασχολούνται με το τάμπλετ και τα κινητά τηλέφωνα πολύ πιο καλά από ότι τα μπιμπερό που έχουν στο άλλο χέρι.
Η εξέλιξη όμως αυτή επέφερε επιπτώσεις στις κοινωνικές, οικονομικές και διαπροσωπικές σχέσεις τόσο θετικές όσο και αρνητικές.
Στις θετικές περιλαμβάνονται:
- Άμεση και εύκολη διασύνδεση.
- Ελεύθερη διάδοση πληροφοριών και ελευθερία του λόγου.
- Ενίσχυσε την παγκοσμιοποίηση.
- Έδωσε ευκαιρίες ανάπτυξης της καινοτομίας στους τομείς της οικονομίας.
- Η αμεσότητα της προσωπικής επικοινωνίας ( ιντερνετ, κινητά τηλέφωνα) μείωσε το άγχος της μοναξιάς στις διαπροσωπικές σχέσεις, βοήθησε να δημιουργηθεί ένα νέο αίσθημα ασφάλειας, αφού μπορεί να εξασφαλιστεί άμεση ακουστική και οπτική επαφή με αγαπημένα πρόσωπα και με υπηρεσίες και αρχές.
- Λόγω της πιο πάνω δυνατότητας πρόσφερε νέες ευκαιρίες στήριξης σε δύσκολες στιγμές και επίλυσης σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων.
Στις αρνητικές περιλαμβάνονται:
- Η πληροφοριακή υπερφόρτωση.
- Η ανάπτυξη ενός νέου εγκληματικού πεδίου, που δύσκολα εντοπίζεται και καταπολεμείται.
- Αντί να αυξάνει μειώνει την παραγωγικότητα.
- Παρατηρείται παραβίαση της ιδιωτική ζωής.
- Η υπεραπασχόληση στερεί την άμεση ανθρώπινη επικοινωνία και διαφοροποιεί την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων.
- Η υπεραπασχόληση με τα ηλεκτρονικά μέσα αναπτύσσει τις τάσεις εθισμού σε αυτά.
- Λόγω των πολλών ωρών απασχόλησης και απομόνωσης από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα να αναπτύξουν ανοχή, δηλαδή να ζητούν περισσότερες ώρες απασχόλησης για να βιώσουν την ίδια ευχαρίστηση που έπαιρναν με λιγότερο χρόνο. Από την άλλη βιώνουν στέρηση και αυτή εκδηλώνεται με άγχος, κατάθλιψη και θυμό.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στις 18 Ιουνίου 2018, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναγνώρισε επισήμως τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια ως διαταραχή.
Άρα λοιπόν η εξάρτηση σε αυτό το είδος συμπεριφοράς είναι ένα σοβαρό θέμα, το οποίο ο σύγχρονος γονιός θα πρέπει από πολύ νωρίς να έχει υπόψη για να το αντιμετωπίσει, δηλαδή να κάνει πρόληψη.
Η πρόληψη δεν μπορεί να είναι μόνο οι απαγορεύσεις. Είναι ο συνεχής διάλογος και με λογικό τρόπο επεξήγηση των θετικών και αρνητικών συνεπειών της χρήσης της τηλεόρασης, των ηλεκτρονικών παιγνιδιών, του διαδικτύου και του κινητού τηλεφώνου και η ταυτόχρονη πρόταση εναλλακτικών απασχολήσεων.
Μια από τις εναλλακτικές απασχολήσεις είναι η μουσική, η οποία είναι πιο υγιής, ασφαλής, ωφέλιμη και διασκεδαστική.
Η μουσική βοηθά στην πνευματική ανάπτυξη των παιδιών και έχει επίσης ηρεμιστικές και θεραπευτικές ικανότητες προς τον εγκέφαλο..
Παράλληλα η μουσική έχει επίδραση τόσο στις κινητικές, όσο και γλωσσικές, κοινωνικές, γνωστικές και ακαδημαϊκές ικανότητες των παιδιών. Φέρνει το παιδί σε επαφή με πολυαισθητηριακές εμπειρίες που ενδυναμώνουν την ικανότητα μάθησης και ενισχύουν την γνωστική του ανάπτυξη.