Η συνύπαρξη προϋποθέτει περισσότερους από έναν ανθρώπους.

Συν+υπάρχω σημαίνει ζω μαζί.

Δηλαδή, επικοινωνώ, στέλνω το μήνυμά μου στους άλλους και γίνεται κατανοητό. Κατά τον ίδιο τρόπο δέχομαι και αποκωδικοποιώ τα μηνύματα που μου στέλνουν οι άλλοι.

Υπάρχω μαζί με τους άλλους με αρμονία, επικοινωνία, αποδοχή. Αυτό προϋποθέτει μία βαθιά αποδοχή και αληθινή αγάπη του εαυτού μας. 

Η έλλειψη βαθιάς επικοινωνίας του εθισμένου ατόμου με τον εαυτό του τον οδηγεί στην άρνηση της πραγματικότητας που βρίσκεται, η οποία όμως είναι αρκετά  κατανοητή από τα άτομα που το περιβάλλουν  και τότε το θέμα της συνύπαρξης τίθεται υπό αμφισβήτηση. 

Ο εθισμός σε ουσίες  και συμπεριφορές αλλάζει κάποια  βασικά πράγματα που τείνουν να βάλουν εμπόδια στην συνύπαρξη.

Πρώτα, τα άτομα που οδηγούνται στον εθισμό απομονώνονται από το κοινωνικό σύνολο, σταματούν να συνυπάρχουν. Παρατηρείται αδυναμία συνύπαρξης με τον άλλον. Τα μηνύματα που στέλνουν δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά, διότι ο στόχος δεν είναι η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων και συναισθημάτων. Τα μηνύματα αφορούν μόνο την κάλυψη των αναγκών του εθισμού.

Δυστυχώς χωρίς την αυτογνωσία δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ισορροπημένες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, προσωπικές, φιλικές, επαγγελματικές.

Η επικοινωνία αποτελεί θεμελιώδη λίθο στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους.

Από την πιο απλή μας σχέση μέχρι την πιο σύνθετη, η σωστή επικοινωνία προϋποθέτει ανταλλαγή απόψεων, διάλογο, σεβασμό, κριτική σκέψη και φυσικά αποδοχή. Και όλα αυτά είναι απαραίτητα για την ομαλή συνύπαρξή μας με τους γύρω μας.

Αυτό απουσιάζει εκεί όπου υπάρχει εθισμός ή καλύτερα τόσο η επικοινωνία όσο και συνύπαρξη, δεν υπάρχουν και δεν αναπτύσσονται ανάμεσα σε άτομα που δεν είναι μέσα στο πρόβλημα του εθισμού και με ομάδες εθισμένων ατόμων.