Η διπολική διαταραχή περιγράψαμε και αλλού έχει δύο πτυχές-δύο πόλους- δύο παθήσεις- που εναλλάσσονται η μια την άλλη- μανία-κατάθλιψη-μανία.
Η ασθένεια αυτή είναι πλατιά διαδεδομένη. Στην Αμερική όπου υπάρχουν καλές στατιστικές μελέτες ανεβάζουν τον αριθμό αυτών που είναι διαγνωσμένοι με την πάθηση αυτή στα 2 εκατομμύρια.
Εκεί δε, υπολογίζεται πως ένας στους πέντε Αμερικάνους έχει πρόβλημα ψυχικής υγείας.
Σίγουρα και στην Ευρώπη και στην χώρα μας, έχουμε τα ίδια ποσοστά.
Εκείνο που κάνει την ασθένεια να διαφέρει αρκετά από αυτό που βιώνουμε όλοι καθημερινά, που είναι οι εναλλαγές της διάθεσης μας είναι ότι αυτό είναι πάθηση που προκαλεί ακραίες αλλαγές στην ενέργεια, στην δραστηριότητα και στον ύπνο, επηρεάζει τον τρόπο σκέψης με ροή πολλών ιδεών και ταυτόχρονα επηρεάζει σοβαρά και τη συμπεριφορά των που την έχουν...
Κάποτε είναι δύσκολο να καθοριστεί από την αρχή η διάγνωση της διπολικής διαταραχής διότι μπορεί να εμφανιστεί με διαφορετικούς τύπους.
Για να καθοριστεί σαφή διάγνωση διπολικής διαταραχής πρέπει να υπάρχουν τα πιο κάτω κριτήρια:
• Η διπολική τύπου ΕΝΑ διαγιγνώσκεται όταν ένα άτομο έχει ένα ή περισσότερα καταθλιπτικά επεισόδια και ένα ή περισσότερα μανιακά επεισόδια, μερικές φορές με ψυχωτικά χαρακτηριστικά όπως ως παραισθήσεις ή παραισθήσεις.
• Η διπολική τύπου ΔΥΟ έχει τα καταθλιπτικά επεισόδια ως κύριο χαρακτηριστικό του και σε τουλάχιστον ένα υπομανιακό επεισόδιο.
Η υπομανία είναι ένας λιγότερο σοβαρός τύπος μανίας. Ένα άτομο με διπολική διαταραχή ΔΥΟ μπορεί να εμφανίσει είτε αντίστοιχη διάθεση είτε ψυχωσικά συμπτώματα ασυμβίβαστα με τη διάθεση.
• Κυκλοθυμική διαταραχή (κυκλοθυμία) ορίζεται από πολλές περιόδους υπομανιακών συμπτωμάτων καθώς και πολυάριθμες περιόδους συμπτωμάτων κατάθλιψης διάρκειας τουλάχιστον δύο ετών (1 έτος σε παιδιά και εφήβους) χωρίς πληρούν τις απαιτήσεις σοβαρότητας για ένα υπομανιακό επεισόδιο και ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.
•Διπολική διαταραχή διαφορετικά δεν προσδιορίζεται δεν ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο και ορίζεται από συμπτώματα διπολικής διαταραχής που το κάνουν δεν ταιριάζουν με τις τρεις κατηγορίες που αναφέρονται παραπάνω.
Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά αναφορικά με την θεραπεία, την οποία πρέπει ν ξεχωρίσουμε από την ίαση.
Ίαση της διπολικής διαταραχής δεν υπάρχει, αλλά θεραπεία με φάρμακα και ψυχοθεραπεία μπορεί το άτομο να διάγει μια κανονική ζωή, να κάνει οικογένεια, επαγγελματική καριέρα, να εργάζεται και να υπάρχει κοινωνικά όπως όλα τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.
Το πρόβλημα σε ορισμένα άτομα είναι οι καταστάσεις της μανίας, οι οποίες τους ανεβάζουν τόσο πολύ συναισθηματικά και κάτω από την επήρεια της φυγής ιδεών, δηλαδή της ροής χιλιάδων σκέψεων από το μυαλό τους για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τον δεν έχουν τον έλεγχο των σκέψεων και των πράξεών τους και ακόμη χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.
Εδώ επικρατεί το μεγαλομανιακό, όπου δίνει στο άτομο την εντύπωση πως είναι κάτι περισσότερο από ότι είναι- πως έχει πλούτη, πως μπορεί να σώσει τον κόσμο, πως γνωρίζει όλες τις λύσεις των προβλημάτων που υπάρχουν, ξοδεύει ανεξέλεγκτα αγοράζοντας πράγματα που δεν τα έχει ανάγκη, μπορεί δε να έχει και ανεξέλεγκτη σεξουαλική συμπεριφορά.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα άτομα αυτά κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων παράνομων ουσιών.
Τα άτομα που παρουσιάζουν διπολική διαταραχή με την βοήθεια σύγχρονών σταθεροποιητικών της διάθεσης φαρμάκων μπορούν να βιώσουν μεγάλες περιόδους ισορροπημένης διάθεσης και να συνυπάρχουν κοινωνικά χωρίς να είναι υποχρεωτικό να παρουσιάζουν εναλλασσόμενα καταθλιπτικά ή μανιακά επεισόδια.
Τώρα υπάρχει ποικιλία φαρμάκων, που καλύπτει όλες τις ανάγκες των ασθενών και τους βοηθά να έχουν μια καλή ποιοτική ζωή.