Η διαταραχή της μετατροπής και γνωστή ως υστερία είναι μια διαταραχή που ανήκει στην σωματόμορφες διαταραχές. Τα άτομα που εμφανίζουν την διαταραχή αυτή εκδηλώνουν απώλεια ή βλάβη μια κινητικής ή αισθητηριακής λειτουργίας, η οποία όμως δεν οφείλεται στην ύπαρξη κάποιας νευρολογικής πάθησης.
Κάποια από τους τρόπους που μπορεί να εμφανιστεί η διαταραχή μεταροπής είναι:
- Η αδυναμία ή παράλυση ενός άκρου ή ολόκληρου του σώματος
- Το άτομο εμφανίζει προβλήματα στην ακοή
- Παρατηρείται απώλεια ή διαταραχή της αίσθησης
- Εμφάνιση μειωμένης ή ακόμα και καθόλου ομιλίας
- Ψυχογενείς κρίσεις (παρόμοιες με κρίσεις επιληψία χωρίς όμως να σχετίζονται)
- Δυστονία
- Τρέμουλο και άλλες διαταραχές κίνησης
- Ψευδαισθήσεις
- Προβλήματα στον βηματισμό και την ισορροπία
- Προβλήματα στην όραση ακόμα και τύφλωση
Τα διαγνωστικά κριτήρια της διαταραχής είναι:
- Απώλεια ή μεταβολή μιας σωματικής λειτουργίας που προτείνει κάποια σωματική διαταραχή.
- Οι ενδείξεις υποδεικνύουν ότι το σύμπτωμα που εμφανίζει το άτομο σχετίζεται με ψυχολογικούς παράγοντες αφού υπάρχει χρονική σχέση μεταξύ του ψυχοκοινωνικού στρεσογόνου παράγοντα που προφανώς σχετίζεται με μια ψυχολογική σύγκρουση ή ανάγκη και την έναρξη ή την παρόξυνση του συμπτώματος.
- Το άτομο δεν γνωρίζει συνειδητά ότι σκόπιμα παράγει το σύμπτωμα.
- Το σύμπτωμα που εμφανίζεται δεν είναι ένα πολιτισμικά αποδεκτός τύπος απάντησης και δεν μπορεί, ύστερα από κατάλληλη έρευνα, να αιτιολογηθεί από άλλη σωματική διαταραχή.
- Το σύμπτωμα δεν περιορίζεται σε πόνο ή σε μια διαταραχή της σεξουαλικής λειτουργίας.
- Το άτομο με υστερία συχνά δείχνει μια αδιαφορία για τις ενδείξεις της ασθένειας, κάτι που δεν συμβαίνει στα άτομα όταν υπάρχει ένα πραγματικό σωματικό πρόβλημα
Η διαταραχή εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβική ηλικία ή την νεαρή ενήλικη ζωή. Τα αίτια συνήθως της εμφάνισης της είναι τόσο περιβαλλοντικά όσο και κληρονομικά. Στις κατηγορίες αυτές περιλαμβάνονται νευροβιολογικοί παράγοντες, κληρονομικοί, ιστορικό ασθένειας ή τραυματισμού, προηγούμενες εμπειρίες με ασθένεια ή θάνατο κάποιου μέλους της οικογένειας, οικογενειακά και κοινωνικά πρότυπα και αξίες.
Πολλές φορές, η διαταραχή της μετατροπής συγχέεται με οργανικές νόσους. Για να μπορέσει να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ των ασθενειών ο πάσχων πρέπει να υποβληθεί σε αναλυτικές ιατρικές εξετάσεις. Στην περίπτωση της διαταραχής της μετατροπής τα συμπτώματα εμφανίζονται γρήγορα ειδικά μετά από ψυχολογικό τραύμα ενώ στο μεγαλύτερο ποσοστό των νευρολογικών διαταραχών τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά. Τα συμπτώματα μετατροπής είναι επιλεκτικής φύσης. Η σωματική κατάσταση των ατόμων αυτών είναι καλή και ότι αυτοί οι ασθενείς μπορούν να κάνουν αυτά που ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν. Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι τα συμπτώματα είναι προσποιητά και ότι το άτομο υποκρίνεται συνειδητά και εκούσια, καθόσον η διαταραχή μετατροπής δεν υπόκεινται σε εκούσιο έλεγχο.
Η αντιμετώπιση της διαταραχής αυτής γίνεται με ένα συνδυασμό ψυχολογικής στήριξης και φαρμακοθεραπείας.