Η Βουλιμία είναι μια διαταραχή διατροφής, η πιο κοινή ψυχική ασθένεια κατά τη διάρκεια της εφηβείας (όπως και η ψυχογενής ανορεξία). Εμφανίζεται κυρίως σε νεαρά κορίτσια και γυναίκες σε ποσοστό περίπου 90%.
Συμπτώματα:
- Η βουλιμία χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας.
- Ένα επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Κατανάλωση σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ποσότητας τροφής η οποία είναι εμφανώς μεγαλύτερη από αυτή που θα μπορούσαν να καταναλώσουν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου και κάτω από όμοιες περιστάσεις.
- Αίσθηση έλλειψης ελέγχου στην κατανάλωση τροφής κατά τη διάρκεια του επεισοδίου π.χ το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να ελέγξει τι τρώει και πόσο τρώει, ή να σταματήσει να τρώει.
- Επανειλημμένη ακατάλληλη
αντισταθμιστική συμπεριφορά προκειμένου να αποτραπεί η αύξηση του βάρους, όπως
αυτοπροκαλούμενοι εμετοί, κακή χρήση καθαρτικών, διουρητικών ή άλλων φαρμάκων,
νηστεία ή υπερβολική σωματική άσκηση.
Η αυτοαξιολόγηση
επηρεάζεται υπέρμετρα από το σχήμα και το βάρος του σώματος.
Τόσο τα επεισόδια υπερφαγίας όσο και η ακατάλληλη αντισταθμιστική συμπεριφορά εμφανίζονται κατά
μέσο όρο τουλάχιστο δυο φορές την εβδομάδα για διάστημα 3 μηνών.
Αίτια:
Υπάρχουν πολλοί πιθανοί
παράγοντες που θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στην ανάπτυξη της βουλιμίας.
Η διαταραχή αυτή μπορεί
να εκδηλωθεί σε μεταβατικές περιόδους, σε καταστάσεις σοκ ή απώλειας (εφηβεία, αλλαγή σχολείου, ξεκίνημα μιας νέας δουλειάς, θάνατος, διαζύγιο, γάμος, οικογενειακά προβλήματα κλπ) όπου αυξάνονται οι απαιτήσεις σε ανθρώπους που ήδη είναι ανασφαλείς σχετικά με την ικανότητά τους να ανταποκριθούν σε προσδοκίες της ζωής.
Οι άνθρωποι με
διατροφικές διαταραχές μπορεί να έχουν ψυχολογικά και συναισθηματικά
προβλήματα, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, τελειομανία, προβλήματα διαχείρισης θυμού, κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές ή ψυχαναγκαστική – καταναγκαστική συμπεριφορά.
Τα κοινωνικά πρότυπα των
καλλίγραμμων σωμάτων που προβάλλονται στα μέσα επικοινωνίας, μπορεί να
προκαλέσουν έντονη επιθυμία μιμητισμού του τρόπου ζωής τους.
Αυξημένο κίνδυνο έχουν τα
κορίτσια με πρώιμη σεξουαλική ωρίμανση, που μπορεί λανθασμένα να ερμηνεύσουν
τις νέες καμπύλες τους ως πάχος και να νιώθουν άσχημα γιατί διαφέρουν από τις
συνομήλικες τους.
Αντιμετώπιση: Η θεραπεία των διατροφικών διαταραχών είναι μια μακροχρόνια και δύσκολη διαδικασία που περιλαμβάνει ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη ώστε να αντιμετωπιστούν όλα τα θέματα που προκύπτουν από αυτήν.
Η ατομική ψυχοθεραπεία θα
βοηθήσει το άτομο ώστε να αναγνωρίσει τους λόγους που έχει τη συμπεριφορά αυτή,
να ξεπεράσει τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, να αλλάξει το διαστρεβλωμένο τρόπο σκέψης
και συμπεριφοράς γύρω από τη διατροφή και να αναπτύξει πιο υγιείς τρόπους να
νιώσει καλύτερα και να ελέγχει τη ζωή του.