Απώλεια Μνήμης: Πότε ευθύνεται ο Εγκέφαλος και πότε η Ψυχή;

Η απώλεια μνήμης είναι ένα από τα πιο συχνά – και πιο ανησυχητικά – παράπονα που αναφέρουν οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουν. Είναι όμως σημαντικό να κατανοηθεί ότι δεν έχουν όλες οι διαταραχές μνήμης την ίδια αιτία. Ορισμένες πηγάζουν από νευρολογικές παθήσεις, ενώ άλλες σχετίζονται με ψυχιατρικούς ή συναισθηματικούς παράγοντες. Πολύ συχνά, τα νευρολογικά και ψυχιατρικά αίτια συνυπάρχουν

Νευρολογικές αιτίες απώλειας μνήμης

Οι νευρολογικές αιτίες της απώλειας μνήμης οφείλονται σε δομικές ή λειτουργικές αλλοιώσεις του εγκεφάλου. Μπορεί να επηρεάζονται περιοχές που σχετίζονται με την αποθήκευση και ανάκληση πληροφοριών, όπως ο ιππόκαμπος, οι μετωπιαίοι και οι κροταφικοί λοβοί.

Συχνές νευρολογικές αιτίες:

  • Νόσος Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας
    Προκαλούν σταδιακή απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων, με την απώλεια μνήμης να είναι από τα πρώτα συμπτώματα που επιδεινώνονται προοδευτικά.
  • Εγκεφαλικό επεισόδιο και παροδικά ισχαιμικά επεισόδια
    Η διακοπή της ροής αίματος στον εγκέφαλο μπορεί να βλάψει περιοχές σημαντικές για τη μνήμη.
  • Τραυματική εγκεφαλική κάκωση 
    Η διάσηση ή πιο σοβαρά τραύματα στο κεφάλι μπορεί να επηρεάσουν τόσο τη βραχυπρόθεσμη όσο και τη μακροπρόθεσμη μνήμη.
  • Επιληψία
    Ειδικά η επιληψία του κροταφικού λοβού, η οποία μπορεί να διαταράξει την ικανότητα του εγκεφάλου να αποθηκεύει νέες πληροφορίες.
  • Όγκοι ή λοιμώξεις του εγκεφάλου
    Μπορούν να επηρεάσουν άμεσα περιοχές που σχετίζονται με τη μνήμη ή να προκαλέσουν αυξημένη ενδοκράνια πίεση, επηρεάζοντας τη γνωστική λειτουργία.

Ψυχιατρικές αιτίες απώλειας μνήμης

Οι ψυχικές διαταραχές μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα μνήμης, κυρίως επηρεάζοντας την προσοχή, το κίνητρο και την επεξεργασία των συναισθημάτων.

Συχνές ψυχιατρικές αιτίες:

  • Κατάθλιψη
    Συχνά συνοδεύεται από αφηρημάδα, δυσκολία στη συγκέντρωση και αργή σκέψη – μερικές φορές μοιάζει με πρώιμη άνοια.
  • Άγχος
    Το χρόνιο στρες και η υπερδιέγερση του νευρικού συστήματος επηρεάζουν αρνητικά την προσοχή και την ικανότητα καταγραφής νέων πληροφοριών.
  • Διασχιστικές διαταραχές
    Σε περιπτώσεις τραύματος ή έντονου στρες, μπορεί να προκύψουν κενά μνήμης ή ακόμη και απώλεια προσωπικών πληροφοριών.
  • Διαταραχές ύπνου
    Η κακή ποιότητα ύπνου, ιδιαίτερα όταν διαταράσσεται ο βαθύς ύπνος, παρεμποδίζει τη διαδικασία εδραίωσης της μνήμης.
  • Κατάχρηση ουσιών
    Η χρόνια χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών μπορεί να προκαλέσει άμεση βλάβη στα εγκεφαλικά κυκλώματα της μνήμης ή μέσω διατροφικών ελλείψεων (π.χ. ανεπάρκεια θειαμίνης και σύνδρομο Wernicke-Korsakoff).

Όταν Συνυπάρχουν Νευρολογία και Ψυχιατρική

Σε πολλές περιπτώσεις, οι νευρολογικοί και ψυχιατρικοί παράγοντες συνυπάρχουν. Για παράδειγμα:

  • Ένα άτομο με πρώιμη νόσο Αλτσχάιμερ μπορεί να εμφανίσει και κατάθλιψη, ενισχύοντας τα προβλήματα μνήμης.
  • Ένας επιζών εγκεφαλικού επεισοδίου μπορεί να αναπτύξει άγχος, το οποίο παρεμποδίζει τη συγκέντρωση και τη βραχυπρόθεσμη μνήμη.

Λόγω αυτής της αλληλεπίδρασης, απαιτείται συχνά ολιστική προσέγγιση στην αξιολόγηση της απώλειας μνήμης.

Πώς Διαγιγνώσκεται η Απώλεια Μνήμης;

Η σωστή αξιολόγηση περιλαμβάνει:

  • Αναλυτικό ιατρικό ιστορικό και συνέντευξη για τη γνωστική λειτουργία
  • Νευρολογική εκτίμηση (π.χ. μαγνητική τομογραφία, αξονική)
  • Νευροψυχολογικά τεστ για επιμέρους είδη μνήμης (π.χ. λεκτική, οπτική, βραχυπρόθεσμη)
  • Ψυχιατρική αξιολόγηση για καταθλιπτικά, αγχώδη ή τραυματικά συμπτώματα
  • Εργαστηριακές εξετάσεις για έλεγχο βιταμινών, θυρεοειδούς ή άλλων μεταβολικών παραγόντων
  • Νευροφυσιολογικές εξετάσεις, όπως το Braintrip CogniScore

Πότε Πρέπει να Αναζητήσετε Βοήθεια

Είναι σημαντικό να αναζητηθεί επαγγελματική αξιολόγηση όταν:

  • Τα προβλήματα μνήμης είναι προοδευτικά ή επιδεινώνονται
  • Επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργία, την εργασία ή τις σχέσεις
  • Συνοδεύονται από σύγχυση, γλωσσικά προβλήματα ή αλλαγές στη συμπεριφορά
  • Υπάρχει οικογενειακό ιστορικό νευρολογικών ή ψυχικών παθήσεων

Η απώλεια μνήμης είναι ένα πολύπλοκο σύμπτωμα με πολλές πιθανές αιτίες. Δεν σημαίνει πάντα άνοια, ούτε πρέπει να αποδίδεται αυτόματα στο άγχος. Η κατανόηση αν η αιτία είναι νευρολογική, ψυχιατρική ή και τα δύο, είναι το πρώτο βήμα για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.