Ένα από τα θέματα που καθορίζουν την διαφορετικότητα ανάμεσα στα δύο φύλα είναι το θέμα της αίσθησης του χιούμορ και το γέλιο που προέρχεται από αυτό.
Από όλες τι μελέτες που υπάρχουν φαίνεται πως ο άντρας που προκαλεί γέλιο στις γυναίκες είναι πολύ πιο αποδεκτός σαν μελλοντικό συζυγικό ταίρι παρά το αντίθετο.
Ο τρόπος με τον οποίο η γυναίκα αποδέχεται το χιούμορ από τον άντρα, φαίνεται πως την απελευθερώνει από ένα φόβο για την δύναμη και τον θυμό του άντρα και της μεταφέρει το μήνυμα πως με ένα τέτοιο άντρα που παράγει γέλιο η κοινή ζωή πιθανόν να είναι πολύ ευχάριστη και η αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων στην μελλοντική οικογένεια να γίνεται με μεγαλύτερη ευκολία.
Υπάρχει επίσης η ψυχολογική επεξήγηση πως το χιούμορ στα χέρια ενός άντρα μπορεί να είναι και όπλο ερωτοτροπίας. Ο άντρας που προκαλεί γέλιο δίνει την εντύπωση πως έχει μια πιο ευχάριστη προσωπικότητα ή πως είναι πιο έξυπνος και πιο δημιουργικός, αφού μόνο με ένα λογοπαίγνιο ή μια με μαεστρία του χειρισμού του λόγου μπορεί να προκαλέσει ωραία συναισθήματα στο άμεσο του περιβάλλον.
Αν μια γυναίκα κατανοεί το χιούμορ του άντρα, γελά και χαίρεται με τα λόγια, τα ευφυολογήματα και πειράγματα του πιθανόν να είναι και ένα μήνυμα πως τον αποδέχεται, της αρέσει και του δίνει το μήνυμα πως αυτός μπορεί να συνεχίσει για την δημιουργία και ανάπτυξη μιας σχέσης.
Δυστυχώς φάνηκε πως μια γυναίκα όταν κάνει αστεία και παρόλο που ένας άντρας τα αποδέχεται και γελά με αυτά, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα καλυτερεύσει την σχέση. Πιθανόν οι άντρες να θεωρούν πως ο ρόλος αλλαγής της διάθεσης με αυτό τον τρόπο ανήκει σε αυτούς, ή στην αρχή μιας σχέσης δεν αναμένουν τέτοια πρωτοβουλία, που χρησιμοποιούν οι ίδιοι για να γίνουν το κέντρο της προσοχής και να ελκύσουν το αντίθετο φύλο, να την κάνει μια γυναίκα.
Υπάρχει και κάτι άλλο. Η πρόκληση γέλιου δείχνει ικανότητες εξωστρέφειας, χαρακτηριστική παραδοσιακά στους άντρες, ιδίως στην αρχή μια σχέσης και κάτι παρόμοιο αν προέρχεται από την γυναίκα στους άντρες να γίνεται αποδεκτό σαν απειλή.
Σε πειράματα που έγιναν αποδείχθηκε πως όταν οι άντρες που κατόρθωσαν να κάνουν μια γυναίκα να γελάσει αυτή συνέχισε να έχει μεγαλύτερη ρομαντική διάθεση, αλλά η συσχέτιση με την έλξη δεν λειτούργησε αντίστροφα, δηλαδή όταν η γυναίκα να προκάλεσε το γέλιο ο άντρας να είχε καλύτερη διάθεση...
Όπως φαίνεται αυτά που λέμε τα βιώνουμε , αλλά ξεκάθαρη απάντηση για τους λόγους που υπάρχει αυτή η διαφορά δεν υπάρχει.
Υπάρχει ακόμη μία υπόνοια.
Τα αστεία κάποτε μεταφέρουν μια καλυμμένη επιθετικότητα, την οποία η γυναίκα την αποδέχεται σαν μέρος του παιγνιδιού της γνωριμίας και την σχέσης, ενώ οι άντρες δεν μπορούν να την δεχτούν και αντιδρούν αρνητικά.