Σε όλη την πορεία μας στην ζωή μας βρίσκουμε ανήφορα, κατήφορα, δρόμους με λακκούβες, χωματένιους ή και καλά στρωμένους με άσφαλτο. Κάποτε τους διανύουμε πεζοί με παπούτσια ή χωρίς, με ποδήλατο, αυτοκίνητο δικό μας ή των άλλων.
Σε όλη αυτή την πορεία που κρύβει επιτυχίες, αποτυχίες, ικανοποίηση και απογοήτευση, αισιοδοξία και απαισιοδοξία, γέλιο και κλάμα κάποτε φθάνουμε σε ένα κομβικό σημείο με πολλές κατευθύνσεις.
Σε αυτό σταματούμε, παίρνουμε μια βαθιά ανάσα. Κάνουμε αξιολόγηση. Ζυγίζουμε τα θετικά και τα αρνητικά αποτελέσματα της μέχρι τώρα πορείας μας, κάνουμε αυτοκριτική και επαναπροσδιορίζουμε στόχους.
Αυτό είναι Σταθμός στην ζωή μας και χρειάζεται να γίνεται συχνά.
Για να προχωρήσουμε όμως χρειάζεται να κάνουμε το πρώτο βήμα που πρέπει να είναι η καλή και ποιοτική αξιολόγηση της κατάστασης που βρισκόμαστε τώρα.
Το πρώτο θέμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι να γράψουμε σε ένα χαρτί τους κυριότερους μας στόχους, βραχυπρόθεσμους και μακροπρόπθεσμους, στις διάφορες πτυχές της ζωής μας και να μελετήσουμε με διαφορετικό τρόπο, την κάθε μια από αυτές.
Ένα βασικό θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι αν πράγματι έχουμε για το κάθε ένα θέμα που προωθούμε συγκεκριμένο στόχο. Αν δεν έχουμε πρέπει να βάλουμε και να συνεχίσουμε για τα υπόλοιπα που έχουμε για να κάνουμε την αξιολόγηση της κατάστασης μας.
Άρα το πρώτο πράγμα που πρέπει να δούμε είναι τι πετύχαμε από τον προηγούμενο μας σταθμό αξιολόγησης.
Είναι περιττό να πούμε πως όλα αυτά που κάνουμε εκφράζονται με απόλυτη ειλικρίνεια προς τον εαυτό μας, για να μη κοροϊδευόμαστε κιόλας, γιατί σημασία για την επίτευξη τους στόχου μας είναι να ανακαλύψουμε τυχόν λάθη ή και παραλείψεις μας και να τα διορθώσουμε. Δεν κάνουμε Δικαστήριο και δεν βάζουμε τιμωρίες τον εαυτό μας.
Αφού δοθούν απαντήσεις πολύ γενικές για τα καλά και τα κακά της περιόδου που αξιολογούμε πρέπει να στρέψουμε την προσοχή σε κάποια ιδιαίτερα σημεία που θα μας βοηθήσουν πρώτα να κατανοήσουμε την ωμή πραγματικότητα και δεύτερο να μας δώσουν την ευκαιρία για να επανορθώσουμε.
Ένα από τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν είναι για παράδειγμα ποια είναι τα αδύνατα μας σημεία στην πορεία μας για επίτευξη του στόχου μας και ποια είναι τα δυνατά και σε ποιο σημείο επηρέασαν την πορεία μου προς τον στόχο- αν ήταν ρεαλιστικά ή όχι και αν δυσκολευτήκαμε στο σημείο της σκέψης και αξιολόγησης ή στο σημείο της εφαρμογής τους.
Αφού γίνει καταγραφή τους για το καθένα σημειώνουμε τους τρόπους που θα λειτουργήσουμε ως τον επόμενο μας σταθμό και τότε θα είμαστε πιο σίγουροι πως αυτά που κάνουμε λειτουργούν στην βάση πλάνου, που προήλθε μετά από πολλή περίσκεψη.
Ένα άλλο σημείο, πολύ βασικό στην πάρα πέρα μας πορεία είναι η επαναξιολόγηση των αξιών που έχουμε για την ζωή και τους ανθρώπους που είναι γύρω μας και μας συνοδεύουν στην πορεία μας, αλλά και όλους τους άλλους που συζούμε στην κοινότητα που εργαζόμαστε, που ζούμε και επιβιώνουμε, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία.
Αν οι αξίες μας παραμένουν οι ίδιες, τότε και τα κριτήρια μας στην αξιολόγηση θα είναι τα ίδια. Αλλιώς θα αντιληφθούμε πως και οι σκέψεις και οι αποφάσεις μας θα είναι και διαφορετικές.
Για παράδειγμα αν είμαστε εθελοντές και προσφέρουμε αρκετά από τις ψυχικές μας και σωματικές μας δυνάμεις και τον χρόνο μας και η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να τις δεχτεί και εκτιμήσει, τότε σίγουρα θα αλλάξουν και οι αξίες που έχουμε για τον εθελοντισμό που εκδηλώνουμε, αλλά και προς το κοινωνικό σύνολο που δεν τις αποδέχεται.
Περνώντας στην ουσία του καθορισμού των στόχων μας, αυτοί πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και όχι αόριστοι...
Για παράδειγμα « θέλω να είμαι ευτυχισμένος» είναι πολύ γενικό, ακαθόριστο και ασαφές.
Το πολύ συγκεκριμένο είναι: «Να κερδίσω περισσότερο χρόνο για να είμαι με τους ανθρώπους που μου προσφέρουν χαρά».
Έχοντας υπόψη ότι έχουμε μακροχρόνιο σχεδιασμό, θα πρέπει να δούμε ποια είναι τα βραχυπρόθεσμα καθήκοντα και από εκεί να γίνει ο καθορισμός χρονοδιαγραμμάτων μέχρι τον επόμενο « σταθμό αξιολόγησης».
Αυτό είναι απαραίτητο για να μπορεί σταδιακά να οικοδομείται το σχέδιο που έχουμε στο μυαλό μας και όλα να προχωρούν με τον αναγκαίο έλεγχο.
Ταυτόχρονα, αφού κάνουμε σωστή αξιολόγηση της κατάστασης μας μπορούμε να συμπληρώσουμε και να προσαρμόσουμε νέα πράγματα και νέα δεδομένα για να πετύχουμε τον σκοπό μας.
Ένα πολύ βασικό στοιχείο είναι η στιγμή που αντιληφθούμε πως είμαστε σε δύσκολη κατάσταση, είτε στην αξιολόγηση μας είτε στην εφαρμογή των σχεδίων μας είναι να έχουμε την δύναμη και την θέληση να ζητήσουμε βοήθεια και στήριξη από άτομα που σεβόμαστε την άποψη τους και που μας σέβονται, τους αγαπάμε και μας αγαπούν και ότι κάνουν για μας θα γίνει με ανιδιοτέλεια.
Για να φύγει και το τελευταίο αυστηρό ύφος και αυτοκριτική που μπορούμε να υποβάλουμε στον εαυτό μας και να είμαστε ακριβοδίκαιοι με αυτόν, πρέπει για κάθε χαρά και επιτυχία μας να την εκδηλώνουμε και να την διασκεδάζουμε.
Αυτό μας ανεβάζει πολύ ψηλά συναισθηματικά και μας δίνει δύναμη να αντιμετωπίσουμε τα τυχόν λάθη και αποτυχίες μας, που είναι και αυτά μέρος της πορείας μας προς τους στόχους μας.
Τελειώνοντας πρέπει να επαναλάβουμε και να υπογραμμίσουμε πως όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να μεταφερθεί κάπου γραπτώς, στο χαρτί ή στον υπολογιστή/κινητό, όπου όλα να είναι συγκεκριμένα και άξια της κρίσης μας σε κάθε σταθμό αξιολόγησης της πορείας της ζωής μας, αλλά και της ίδιας μας της ζωής.