Στην καθημερινή μας ζωή ακούμε τους όρους « στρες» και «άγχος». Στρες είναι οι εξωτερικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχική μας υγεία και μας προκαλούν άγχος.

Το άγχος μας μπορεί να είναι φυσιολογικό, δηλαδή να μας κινητοποιεί να σηκωθούμε το πρωί να πάμε στην δουλειά μας, να είμαστε σε εγρήγορση, να ανταποκρινόμαστε σε όλα μας τα καθήκοντα και σχέσεις και γενικά να είμαστε λειτουργικοί.

Υπάρχει και το παθολογικό άγχος, το οποίο, λόγω της έντασης του μας παραλύει και παύουμε να είμαστε λειτουργικοί.

Στην ταξινόμηση ων ψυχιατρικών παθήσεων υπάρχει ο όρος «Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή», που είναι συνώνυμο του παθολογικού.

Ενώ, όπως είπαμε πιο πάνω οι ανησυχίες μας για τα οικονομικά μας και άλλες πτυχές της ζωής μας δεν μας προκαλούν προβλήματα, τα άτομα με Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή ανησυχούν υπερβολικά συνεχώς για μια σειρά μη ρεαλιστικών πραγμάτων- για την οικογένεια, την υγεία, τα οικονομικά με τέτοιο τρόπο που επηρεάζονται οι σχέσεις τους, ο τρόπος της σκέψης τους και οι καθημερινές τους δραστηριότητες.

Η κατάσταση αυτή τους βάζει σε φαύλο κύκλο, γιατί η δυσλειτουργικότητα τους αφήνει πολλά κενά και επειδή επιστρέφουν με ψυχαναγκαστικό τρόπο ξανά και ξανά στα ίδια θέματα που πολλαπλασιάζεται η ανησυχία και το άγχος τους.

Η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή εμφανίζεται συχνά μετά τα 20, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών, εφήβων και νέων, όπου έχουν συμπτώματα της.

Τα άτομα που παρουσιάζουν Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή πράγματα που είναι πολύ απλά για τους άλλους, αυτοί τα αντιλαμβάνονται σαν απειλητικά για τους ίδιους και την οικογένεια τους και παρά την οποιαδήποτε λογική επεξήγηση από άλλους δεν είναι σε θέση να απομακρύνουν τις ανησυχίες τους και τις βιώνουν ξανά και ξανά.

Από εδώ, σε ένα άτομο που το μυαλό του είναι συνεχώς απασχολημένο με αρνητικές σκέψεις και δεν ξεκουράζεται καθόλου σίγουρα θα εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα όπως είναι η δυσκολία συγκέντρωσης, δυσκολίες στον ύπνο και θα παρουσιάζει ευερεθιστότητα, νευρικότητα και δυσκολία χαλάρωσης.

Αυτά με την σειρά τους θα προκαλέσουν γενική ένταση με εφίδρωση των χεριών, κόπωση και εξάντληση, ένταση στους μυς, συσπάσεις και τρέμουλο.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται και συμπτώματα από άλλα συστήματα και όργανα όπως στομαχόπονους που επαναλαμβάνονται συνέχεια, διάρροια και άλλα γαστρεντερικά προβλήματα, ταχυπαλμίες, ξηροστομία και νευρολογικά συμπτώματα όπως μυρμήγκιασμα και μούδιασμα σε διάφορα μέρη του σώματος

Το κεφάλαιο «άγχος» συναντάται και είναι κοινό σύμπτωμα με άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη και οι φοβίες.

Τα άτομα με κατάθλιψη μπορεί να αισθάνονται περιστασιακά ανήσυχα και τα άτομα που έχουν φοβία μπορεί να ανησυχούν για ένα συγκεκριμένο πράγμα..

Τα άτομα με Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή ανησυχούν για πολλά θέματα για μεγάλο χρονικό διάστημα - έξι μήνες ή και περισσότερα και δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν την πηγή της ανησυχίας τους

Η κυριότερες αιτίες και παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής είναι γενετικοί, και περιβαλλοντικοί.

Αυτοί μπορεί να έχουν σχέση με οικογενειακό ιστορικό άγχους. Επίσης η ύπαρξη παρατεταμένων αγχωδών καταστάσεων σε σχέση με την υγεία, την οικογένεια, τα οικονομικά, την εργασία και την προσαρμοστικότητα και άλλα θέματα μπορεί να είναι οι λόγοι εμφάνισης της διαταραχής αυτής.

Επίσης η ύπαρξη ιστορικού τραυματικού στρες, όπως κακοποίηση στην παιδική ηλικία, τραυματικά συμβάντα ο εκφοβισμός και άλλα.Η κατάχρηση αλκοόλ, καφεϊνης, ενεργητικών ποτών, κάνναβης ή άλλων ουσιών μπορεί να επιδεινώσει το υπάρχον άγχος.Η ύπαρξη οργανικών παθήσεων όπως καρδιακών αρρυθμιών ή παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα και άλλα χρήζουν μελέτης για πιθανή ύπαρξη του άγχους.

Αφού αποκλειστούν τυχόν οργανικές παθήσεις που μπορούν να δημιουργήσουν την Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχή, τότε η λήψη λεπτομερούς ιστορικού η κλινική εξέταση και τα διάφορα ψυχομετρικά τεστ για άγχος, κατάθλιψη, μετατραυματικό στρες και άλλα μπορούν επίσης να βοηθήσουν να γίνει διάγνωση και διαφορική διάγνωση.

Η θεραπεία γίνεται με φαρμακευτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία, κυρίως Γνωστική Συμπεριφορική, ή ο συνδυασμός και των δύο, αλλά περισσότερο από όλα είναι με την απόκτηση αυτογνωσίας να γίνει ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής..